felsefe, gerçekliyin felsefi ve bedii inikasının en yeni metodologiyasıdır. Onu da qeyd etmek lazımdır ki, postmodernizm siyasi elme sirayet etdiyi vaxdan müxtelif fikirlerle aydınlaşdırılmağa çalışılmış, neticede de insanlarda qeyri-müeyyen ve müxtelif düşüncelerin formalaşmasına getirib çıxarmışdır.
Postmodernizmin felsefi ve tarixi prinsipleri deyersiz hesab edib nihilist mövqe nümayiş etdirmesinden bir çoxları narazılığını bildirir. Ekseriyyet ise postmodernizmin exlaqi ve menevi deyerleri aradan qaldırmaq cehdlerinden şikayetlenir. Fikrimce, bu iradlar tutularken bir şey nezerden qaçırılır. Nezerimce, postmodernistler exlaqi ve menevi deyerlere lazımsız, qiymetsiz hökmünü israrla vermirler. Onlar sadece zeruri esasların ve bir şey üzerinde konkret bir mövqenin seçim zeruretinin yerini deyişdiriler. Bu bize şexsi mövqeyimizi yaratmaqda azadlıq imkanı verir. Lakin azadlıq ele bir meyardır ki, o bizim hamımızın arzusu ile hesablaşmır ve hesablaşması da mümkün deyil. Fukonun aşağıdakı fikirleri ile yazımı bitirmek isterdim:
“Zeif, mütereddid, xeyal ve illüziya olmayan her hansı bir cereyan, ferdi bir zamanlar inandığı heqiqetden ayırıb onu başqa qaydalar axtarmağa tehrik edir: bu, felsefedir. Düşünce terzinin, deyerlere, incesenet eserlerine münasibetin yerdeyişmesi ve transformasiyası ferqlenmek ve daha artıq neyese nail olmaq üçün başqa cür düşünmeye getirib çıxarır: bu ise daha çox felsefedir... Bezi insanların hazırkı boşluq ve ehtiras evezine, bir balaca mehdudiyyetden sonra ideyalar dünyasında narahatçılıq keçirmesi başadüşülendir. Men inanıram ki, kimse öz heyatında bir defe de olsa yeni aheng, yeni baxış bucağı, yeni fealiyyet üsulu tapıbsa, bele insanları dünyanın düzensizliyi, tarixin lazımsız insanlarla dolu olması heç vaxt gileylendirmeyecek”.

<< 1 2 [3]