Bir gun bir genc oglan mesede yolunu azir... Gedir gedir, qarsisina bir ev cixir. Qapini doyur, acirlar, onu qarsilayirlar yaxsica. Yemek-icmek veriler. Axsam dusur. Yatmaq vaxtidi. Qonagdan sorusurlar: "Iki otagimiz var. Birinde usaq yatir, biri bosdu. Hansinda yatirsan?" Oglan fikirlesir ki, usagin yaninda yatsa, gece durub birden aglayar, bas-beyni geder. Deyir: "Tek yataram". Uzun sozun qisasi...... Seher acilir, qonaq durur el-uzun yuyur, hamamdan cixanda, qarsisina 16-17 yaslarinda gozel bir qiz cixir. Qonaq mat-meettel donub qalir: "Sen kimsen? Dunen men seni gormemishem axi bu evde." Qiz: "Men bu evin usagiyam. Bes sen kimsen?" Qonaq dunenki sohbeti yadina salir ve deyir: "Men de bu evin esseyi!"

»Letifeler
»Oxu zalına keç