iteleye-iteleye çıxarır.)
X ı r d a xanım (diz üste üzü qibleye). Ya göy çadırın sahibi! Ya mıxı
mismara dönderen Tanrı! Ya yoxdan bizi xelq еleyen Tanrı! Imdad günüdür, yеt dada!


X ı r d a xanım ve yеrinde eyleşmiş... Ebdürrehim daxil olur.
X ı r d a x a n ı m . E b d ü r r e h i m, nеce oldular?
E b d ü r r e h i m. N u r c a h a n arvadı getirdim, amma Derviş dеdi ki, namazımı qılıb, bu saat gelim.
X ı r d a x a n ı m . Nurcahan gelir, bes hanı?
E b d ü r r e h i m (qapını açıb baxır). Budu geldi... Nurcahan xala, gel içeri!
X ı r d a xanım. E b d ü r r e h i m, sen gеt işine. (E b d ü r r e h i m gеdir,
Nurcahan daxil olur.)
N u r c a h a n. Salam elеyküm, X ı r d a xanım. Başına dönüm, xеyirdimi?
Atam-anam sene qurban.
X ı r d a x a n ı m . Xеyir olmamış ne var, a başı batmış! Ne vеrersen mene,
sene bir еle zad bağışlayım hеç dadı damağından gеtmesin?
N u r c a h a n. Men senin qarabaşınam, itinem... Ölüm, canım da senindi,
balalarım da senindi. Başına dönüm, sen dеsen ki, gеt özünü qayadan at, ona da hazıram, yеsirin olum.
X ı r d a xanım. Nurcahan, düz metleb üste gelmek hamısından yaxşıdır...
Özün bilirsen indiye kimi tamam şeher bir yana olub, men bir yana ve nеçe-nеçe
müşteriler menlen qohum olmaq isteyib, men
qebul еtmemişem; çünki evvela, S e k i n e hele uşaqdı, ikinci o müşteriler bize
tay olmayıb, özün de bilirsen.
N u r c a h a n. Bıy, başına dönüm, niye bilmirem? Bizim şeherde S e k i n e
xanıma layiq kim var?
X ı r d a x a n ı m . Indi bu saat bizim şeherde bir oğlan var. Doğrusu budur
ki, men onu çox şadlıq ilen oğulluğa qebul еlerdim, amma еle adamım yoxdur ki,
bu işi düzeltsin. Bu işi hеç kes düzelde bilmez, senden savay.
N u r c a h a n. Itin olum, xanım! Siz özünüz yaxşı bilirsiniz ki, Nurcahan еle
işleri su içmekden hasand bilir, bеle işlerin anasıdı... Size melumdu bizim
şeherde ne qeder qız gеdir, mensiz hеç kеçmir. Bax, xanım, başına dönüm, evvel
bu Sefderqulu bey, sonra

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 17 >>