Oldu, ezizim… Hansı elcekleri?…
Senin maşın sürende geydiyin içi xezli elcekleri?… Xeberim yoxdur. Heç gözüme deymeyib. Ola biler.
İndice baxaram… Gözle bir… Diqqet ele, danışığımızı kesmesinler…
Masanın üstünde, masa lampasının arxasındaki deri elcekleri götürüb,
ehtirasla opür. Elcekleri yanağına sıxaraq,
desteye deyir.
Allo!.. Yox… Komoda, kreslonun üstüne, dehlize, her yere baxdım.
Heç yerde yoxdur… Qulaq as… Yaxşı. Yene de axtararam, amma arxayınam ki…
Eger sabahacan tapsam, onları da xidmetçi qadına vereceyim çantaya qoyaram… Nece, ezizim?.. Mektubları…
He… Yandır getsin… Senden bir şey de xahiş etmek isteyirdim… Elbette, bu yersiz seslenecek… Bilirsen…
demeli… Sene deyecekdim ki, mektubları yandırsan, külü sene bağışladığım siqaret yığmaq üçün qutuya yığarsan…
hemin qutunu sen… Allo!.. Yox… Bilirem ki, bu düşük seslenir…
Bağışla meni. Vaxtile men hedsiz dözümlü idim…
Hönkürür.

He, artıq keçib getdi. Burnumu silirdim. Sadece olaraq hemin külü xatire kimi saxlamaq isteyirdim, vessalam.
Nece de geniş qelbin var… Ne?..

Bundan sonra gelen ve dırnaq arasında verilen cümleleri aktrisa nisbeten yaxşı bildiyi xarici dilde seslendirir.

“Bacının kağız-kuğuzlarını metbexdeki sobada yandırdım.
Evvelce haqqında mene söz açdığın o resmi onların arasından götürmek fikrine düşdüm,
amma mene ” her ne var - yandır” dediyin üçün, sözünden çıxmadım… He, yaxşı… Oldu… He!

Yeniden evvelki dilde davam edir.

Doğru sözündür ki, artıq xalatdasan?.. Yatmağa hazırlaşırsan?..
Çox gec saatlara qeder işleme, eger sabah tezden qalxacaqsansa, erken de yat. Allo!.. Allo!..
Bes bele necedir?.. Amma men olanca sesimle danışıram… İndi nece eşidirsen?..
Soruşuram ki: İndi nece? Eşidirsen?.. Qeribedir, men seni çox aydın eşidirem, ele bil lap yanımdasan…
Allo!.. Allo! Allo! Beli de! İndi artıq heç men de seni eşitmirem… İndi azca yaxşılaşdı,
amma sesin yene quyu dibinden gelir… Sen nece, meni eşidirsen?.. Yaxşı, her şeyin sırası var…
Yox,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 17 >>