sevir ve qarşılığında da sınırsız bir seadet umurdum…
Ezizim… Qulaq as… Allo!.. Ezizim… qoy bir… Allo!.. Qoy bir men sözümü bitirim de. Sen özünü heç suçlama.
Her şeyin günahkarı tek menem. He, he… Versaldakı o bazar gününü ve o teleqramı xatırla… He!.. Gördün!..
Axı, men onda gelmek isteyirdim, bir de ki, seni ağız açmağa da qoymadım.
Onda sene dedim ki, men her şeye biganeyem… Yox… Yox… Yox… Bunda yanılırsan…
Men… Evvelce men zeng etdim… Yox, o gün çerşenbe axşamıydı… çerşenbe axşamı…
He, bundan eminem. Ayın iyirmi yeddisi, çerşenbe axşamı. Senin teleqramını ise iyirmi altısında,
yeni bazar ertesi axşamı aldım. O tarixleri menim ezber bildiyim sene de yaxşı bellidir… Anan? Ne üçün?..
Narahatçılığa ele bir sebeb yoxdur… Helelik özüm de bilmirem… He… ola biler…
O! Elbette ki, bir az sonra. Bes sen?.. Sabah?.. Bunun bele erken baş tutacağını heç zenn etmirdim…
İndice, bir deqiqe dur… Amma bunda çetin heç ne yoxdur… günü sabah çanta xidmetçide olacaq.
Jozef gelib onu alar… Men? Eslinde men belke de heç yana getmeyeceyem, uzaqbaşı bir neçe günlüyüne şeher kenarına,
Martagile yollana bilerem…
O, buralardadır. Dengesi pozulub, bir yerde qerar tuta bilmir.
Dünen bütün günü otaqla dehliz arasında var-gel edib. Meni şübheli baxışlarla, hem de lal-dinmezce dinledi.
Daha seni axtarmadığı yer qalmadı. Hetta arada mene ele geldi ki… seni tapmaqda ona… yardım etmediyim üçün mene acığı tutur…
Mene qalsa, onu öz yanına aparman daha meslehetdir… eger bu heyvan da bedbext olmalıydısa… O! Men!…
Axı, bu qadının saxlayacağı it cinsi deyil.
Men ona sen deyen yaxşı baxa bilmerem. Onu gezmeye de çıxara bilmerem.
Mence, onun seninle qalmağı daha meslehetdir… Yox, yeqin ki, tezlikle meni yadırğayacaq… Baxarıq…
Amma bu, çox da qeliz bir şey deyil.
Deyersen ki, guya bu dostunun itidir. İt Jozefe yamanca isnişib.
Ele o da gelib onu aparar… Men itin boğazına nömresiz qırmızı xalta taxacam…
Yaxşı, gözleyek görek… He… He… He, yaxşı, ezizim… Anladım…

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 17 >>