Bir vaxtlar böyük bir ölkenin böyük bir kralı vardı. Bu kralın dörd arvadı var idi. Kral en çox dördüncü arvadını sevir, bir dediyini iki etmirdi.
Kral üçüncü arvadını da çox sevirdi. Üstelik gözel olduğu üçün de onu çox qısqanırdı.
Kral ikinci arvadını da çox sevirdi. Çünki o, krala hemişe xoş davranırdı. Hem de çox ağıllı ve sebirli idi. Buna göre de ne derdi olsa onun yanına gedirdi.

Ancaq kral birinci arvadını heç sevmirdi. Halbuki birinci arvadı kralı çox sevirdi...
Bir gün Kral ölümcül bir xesteliye tutuldu. Artıq öleceyini başa düşen kral arvadlarından hansının onunla ölmek istediyini öyrenmek istedi. Çünki kral ölümden çox qorxurdu ve bu "sefere" tek getmek istemirdi. Odur ki, kral evvelce en çox sevdiyi dördüncü arvadını yanına çağırdı. Fikrini onunla bölüşdü. Ancaq sözü ağzında qurtarmamış sevimli arvadı ona yox cavabını verdi. Bu cavab kralın üreyine bir ox kimi sancıldı.
Növbe üçüncü arvada çatdı. Kral üçüncü arvadında:
- Ömrüm boyu seni çox sevdim. Menimle ölmeye razı olarsanmı? - deye soruşduş
üçüncü arvadıda:
- Yox, heyat çox gözeldir. Sen ölenden sonra men başqası ile evlenceyem, dedi.
Kral bu cavabdan bir az da sarsıldı.
Sonra kral ikinci arvadını çağırdı ve:
- Hemişe derdime ortaq oldun, heç vaxt meni tek qoymadın. Bu seferde de meni tek qoyma,- dedi.
İkinci arvad:
- İncime, senin üçün heç ne ede bilmerem. Olsa-olsa, seni qebire qeder ötüre ve senin üçün yas tuta bilerem, - deye cavab verdi.
Kral çox meyus oldu, ele bu vaxt birinci arvadının sesi geldi. Birinci arvadı:
- Hara gedirsen get, hemişe seninle olacağam dedi.
Kral gec de olsa sehvini başa düşdü ve:
- Kaş ki, heyata bir de qayıda bileydim - deye derinden bir ah çekdi...



P.S: Eslinde bizim de heyatda dörd sevgimiz var. "Dördüncü sevgimiz" "bedenimiz"dir.
Onun gözel görünmesi üçün ne qeder pul, vaxt itirsek de, ölenden sonra bizi terk edir...
"Üçüncü sevgimiz" var dövletimiz, şan şöhretimizdir. Ölen kimi başqasına qismet olur.
"İkinci

[1] 2 >>