BU KADAR SEVDİRMESEYDİN KENDİNİ KEŞKE!!!!

yurt dışından gelmiştin..seni ilk gördüğümde çok sempatik ve şirin bulmuştum..gerçekten öyleydin ve muhitteki bütün kızlar seni tavlamak ele geçirmek için türlü maymunluklar yapmıştı..içten içe beğeniyordum ama sana duyduğum bu özel hayranlığımı herkesten gizliyordum..bana baktığını benimle ilgilendiğini farkettim daha sonra..hep platonik ve uzaktan yaşanan aşkları tercih ettiğim için konuşursak bütün büyü bozulacak gibi geliyordu..dışarıdan bakınca o kadar sakin sevecen ve farkındalığı olan bir insan izlenimi veriyordun ki bana, sırf hayal kırıklığına uğramamak için seninle konuşmayı istemiyor erteliyordum..aşkta acı ve imkansız olan, canımı yaksada bunu tercih ediyordum hep..ilk kez bir akşam yürüyüşe çıktık.çok kibar ve nezaketliydin.hayalini kurup sevdiğim kişiden bile daha fazlasını bulmuştum sende..bir erkek hem yakışıklı hem akıllı hem bu kadar kibar hem hem hem...saymakla bitez tek kelimeyle vurucu..çarpılmıştım..ve insan sadece 2 hafta gibi bir sürede böyle derin bir aşkın içine düşebilir mi, peki sadece 2 haftada bütün yaşadıklarını hayatına endeksleyebilir mi??? beni bırakıp geri dönecektin.telefonda konuşabileceğimizi söylemiştin..bense kabul etmedim hasrelik çekemem dedim ve bitirdim..zaten beraber çok az vakit geçirmiştik sana tutkuyla bağlandığımı farkettiğimdeyse artık çok geçti...ve gittin, vedalaşmadan hemde..ömrüm boyunca bitmeyecek olan bir aşkı hiçe sayarak gittin..şu anda bende senden kalan, bıraktığın tek şey seni sonsuza kadar deli gibi sevecek olan bir kalpti..ve en acısı bunu kimsenin ama hiç kimsenin dahası senin bile bilmiyor olmandı..hayatımda ilk defa aşk acısının nasıl bir sancı olduğunu seni tanıdıktan sonra anladım..kendimi ilk kez bu kadar zayıf ve aciz hissediyordum..o mahalleden taşındık.sonraları nişanlandığını duydum.hemde benim kendisinden hiç hazzetmediğim bir insanla.bunu nasıl yapar onun gibi biri..onu taşıyamayacak bir insanla düpedüz..günlerce bu düşünceler beynimi

[1] 2 >>