Genc deyirdi: men seni dalqanin sahili sevmesi kimi sevirem.nece ki, dalga bilir ki hec vaxt sahile qovusmayacagini,hec vaxt bir olmayacagini amma cabalayir,sahile barmaqlarinin ucu ile toxunub qayidir.men men de bele sevirem seni!sevgilim daq basinda olan cicekleri bilirsen?bilirler ki ,hec vaxt gorunmeyecekler,sevilmeyecekler,qoxlanmayacaqlar amma inadla acarlar,bir gun onlar da sevilecekler deye gozlerler.men men de seni bele gozleyirem. Sen ipekboceyini bilirsen?onun o qozasinin icinde horduyu o ipliyi,bili bilir ki ,o iplik ozunun olumu olacaq amma askina feda eder ozunu.men men de ozumu bele feda ederem sene.sevgilim agac ile meyvesinin askini bilirsen?meyvesini vermelidir agac yeniden dogmak ucun.ele acidir ki,ayrilmalari.amma verir meyvesini.meyve toxum olur.toxum kok olur ve yeniden yaranar agac.men men de yox olmagi goze aldim,yeniden senle yaranmaq ucun.men men de bu setrlri hemise icimde saxlayacam artiq.sebebi ise mavi gozlum yoxdur artiq.o olmadiqca heyatim hemise susqun olacaq,hemise qaranliq olacaq.artiq o yoxdur.o o gunu aldi dalqalar onu menden.bir parcami aldilar,goturduler ozleri ile.hele de cirpinislarin,dalqalardan qurtulma cabalarin gozumun qarsisinda canlanir.amma amma verdiyim sozu tutacam.sene soz vermisdim ,soz vermisdim ki,seni unutmayacam.tuturam sozumu .daima yasayacam senle,hemise menim olacaqsan.indi bu sozleri mezarin basinda deyirem,hansi ki bu sozleri burda yox,senin mavi golzrive baxaraq demeliydim.ne etmek olar?!burda demeye mecburam.sebebi ise mavi gozlum yoxdur artiq.!
