İntihar mektubu

Hayatın bu kirli paslı oyunlarından geri kalan tek şey acıların gözyaşı oldu sevgili yokluğunun verdi sancılar hayata bir altın vuruş yapıp bu acıların gözyaşlarına dayanmamaktır. Gideli ne yılar oldu nede aylar oldu ama sancıların öle şiddetli öle kuvvetli oldu ki sanki asırlar boyudur yoksun.. Ben acıların içinde kaybolmuş bir çocuk gibi hıçkırıklarla ağladım sevgili. Ardından kalan resimlerin ve şarkılarımızla gözyaşlarımı ortak ettim acılarımı. Sense denizin bile olmadığı o ankaranın sokaklarında dolaşmaya devam ettin..sevmek marifet değilmiş sevgili marifet sevip te bırakmamakmış.bunu sen gidince anladım…


Sana ben bu son satırlarımı yazarken bugünün yarını olmayacağını biliyorum sevgili. Acıların gözyaşlarına bir gün daha dayanamayacağımı biliyorum. Ben yenildim bu kirli paslı oyunlarda ben sıkıldım bu sahte insanların yüzüne bakmaktan. Nefret ediyorum sevgili her gece gözyaşı dökmekten artık evet duy beni senden de nefret ediyorum sevgili yüreğimin derinliklerine inipte sevdama zincir vurup kaçıp öle bırakıp gitmek bana koydu sevgili.

Bir gün daha yaşamak bana haram olsun sensiz bu hayatın yokluğunda varlığını da hissedemiyorum. Kelimelerle anlatmak olanaksız sevgili birkaç sigaram ve kaldı son nefeslerimde her sigaramın dumanında resmine bakıp ahh çekiyom sevgili. Bak tam karşında ikimizin resmi var hani bana ne olursa olun ayrılmayacağız dedin gün çektiğimiz resim hani söz verdiğin gün işte o resim var bak hatırlıyorum da ne sözler vermiştin. Marifet söz vermek değilmiş. Sözleri tutmakmış sen gidince anladım..


Anladım ki başaramayacağım acılara katlanmaya dayanamayacağım gözyaşları içinde yaşamaya.. yaşamak marifet değilmiş sevgili marifet yaşayacak sevgiliyi bulmakmış bunu sen gidince anladım..

Sensiz hayatın ne kadar zor olduğunu anlaya bilirmisin sevgili. Yüreğimdeki acıları hissede bilirmisin marifet hissetmek değilmiş sevgili. Hissedince yanımda olmakmış bunu sen gidince anladım..

Son sigaramın sonuna geldim

[1] 2 >>