içime sinsice kemiren aşk

merhaba arkadaşlar ben de size platonik aşkımdan söz etmek istiyorum.aslında böyle birşeyi ilk defa yapıyorum bu hikayeyi en ince noktasına kadar ilk defa size açmak istiyorum.ben şu anda 16 yaşındayım.ve lise 2 deyim.2.5 sene öncesine gidelim şimdi.babam benim devlet memuru olduğu için sürekli il değiştiririz ve gene değiştirmek zorunda kaldık konyadan küçük bir şehire gittik.ben daha 8. sınıfa geçmiştim.taşındığımız şehirde evime en yakın okula başladım ve kapıdan ilk girer girmez birine tutuldum.ama bunu kendime daha sonraları itiraf ettim.bu kişi o kadar tatlıydı ki adı yunustu.hayatımda ben biri için bu kadar acı çektiğimi bilmiyrum.her neyse benim ablam da bu küçük şehirde rus pazarı adında bi yerde işe girmişti ben okula ilk başladığımda okulda ailemden ablamın rus pazarında çalıştığını söyleyince herkess yunuss emree diye bağırmaya başlamıştı(yunusun ikizi var o da emre)ilk önce afalladım.daha sonra iş açığa çıktı. meğer rus pazarı yunusun baasına aitmiş.bu nedenle yunusla ii geçinioduk.8. sınıf bitti liseye başladık o anadoluyu kazandı ben kazanamadım ama onu arkadaşlarım vasıtasıyla an ve an hep takip ettim.lise birin mayıs aynda 19 mayıs gösterilerinde stadda yer almıştım o da yer almıştı.okulların ayrı olmasına karşın oyun esnasında yunusla hep karşı karşıya denk geliyoduk.ben ondan gözlerimi ayıramadıkça onun benim farkımda olmaması beni çok üzüyordu.onun için gece yarıları az mı aladım.o benim ablamla çok iyi anlaşıyordu rus pazarına gidip geldikçe ben de ablamdan bana haber uçuruyordum ama hepsi bu işte.onun için ne şiir yazmadığım kaldı ne de şarkı şizin anlayacağının ben ona körkütük aşıktım ve hala çok aşığımm.ona hala açılamıyorum çünkü onun benden hoşlandığını hiç sanmıyorum bu da kendime olan güvenimi azaltıyo.onunla ilgili hep hayal kurmakla kalıyorum.arkadaşlar hep diyorlar mektup yaz die ama onun benimle ilgilenmediğini bildiğim için kendimi hayal kırıklığına uğratmaktan çok korkuyorum.o mektubu alsa ben onu

[1] 2 >>