''Yıxmaq, yaralamaq üçün tenqid etmek aciz ve bacarıqsız insanların işidir.''
Renglerin ustası olaraq xatırlanan böyük bir ressamın şagirdi tehsilini tamamlamış. Böyük usta şagirdini yola salarken, etdiyi resmi şeherin en sıxlıq meydanına qoymasını ve yanına da qırmızı bir qelem buraxmasını, heqiqeten beyenmedikleri yerlere vurma qoymalarını xahiş eden bir yazı ilişdirmesini istemiş. Şagird bir neçe gün sonra şekile baxmağa getdiyinde şekilin vurma işareleri ile dolu olduğunu görmüş. Kederle ustasına getmiş. Usta ressam şagirdine, kederlenmemesini ve yeniden şekile davam etmesini teklif etmiş. Şagird resmi yeniden etmiş. Usta, yene resmi şeherin en sıxlıq meydanına buraxmasını istemiş. Lakin bu defe şekilin yanına bir palitra dolusu müxtelif renglerde boya ile bir neçe fırça qoymasını ve yanına da insanlardan beyenmedikleri yerleri düzeltmelerini xahiş eden bir yazı buraxmasını teklif etmiş. Şagird deyileni etmiş. Bir neçe gün sonra baxmış ki şekiline heç toxunulmamış. Sevincle ustasına qaçmış. Usta ressam, şagirdine bele demiş; "İlk evvelinde insanlara fürset verildiyinde ne qeder merhemetsiz bir tenqid ile qarşılaşa bileceyini gördün. Heyatında şekil etmemiş insan bele gelib senin şekilini qaraladı. İkincisinde onlardan quruluşçu olmalarını istedin. Quruluşçu olmaq tehsil teleb edir. Heç kim bilmediyi bir mövzunu düzeltmeye cesaret ede bilmedi. Emeyinin qarşılığını, senin ne etdiyinden xeberi olmayan insanlardan götüre bilmezsen. Hec vaxt emeyini bilmeyenlere teqdim etme ve esla bilmeyenle mübahise etme.".........................
