can yoldaşım

biricik sevgilimin hayatıma girişiyle herşey değişti bi anda.. ondan nce birini çok sevdiğim sanmıştım ama sadece alışkanlıkmış bu meğer.nasıl başladı bu hikaye ben bile anlamadım. üniversite birinci sınıfta pek iyi olmayan bi arkadaşlığımız vardı. birbirimize çok sempati duyuyordk bunu herkes görüyordu ama ikimizde farklı insanların arasında vakit geçirmekten hoşlanıyorduk.onun çevresindeki insanları pek doğru bulmuyor onun o insanlarla nasıl arkadaşlk yaptığına anlam veremiyordum. ben onunla çok samimi olmadığım için onu uyarmaya cesaret edemiyordum ama bilmediğim bi sebepten ötürü çok üzülüyordum onun bu haline.. allahtan ki bikaç arkadaşım onu bu arkadaşlık ortamından kurtarmak için onunla konuşuyolardı. oda bunun farkındaydı ama nedense bir türlü o ortamdan kopamıyordu. bunları düşünerek bi seneyi geçirdik. ikinci sene herşey daha güzeldi. artık o insanlar ile takılmıyor ve onunla daha çok vakit geçirme imkanı bulabiliyordum. onunla konuşmak gezmek birşeyler yapmak beni çok mutlu ediyordu.. ama asıl hikayemiz onun numarasını almamla başladı.. bunu nasıl yaptım hala aklım almıyo ama demekki insanın aşktan gözü gerçekten kör olabiliyomuş. bigün bi dersimiz erkene alınmıştı ve bana sitem etmişti o dese geç kaldığı için bende fırsat bu fırsat numarasını istemişti. sanki biraz tereddüt eder gibi olmuştu bu yüzden bozumuştum numarasını verdi ve ben okuldan çıkmak için hazırlanmaya gitmiştim. ne cesaretse bendeki ona beni bekle dedim çıkarken.. çabucak hazırlanıp çıktım. beni bekliyordu. eve birlikte gittik numarasını almıştım ama mesaj atmaya cearet edemiyordum. bir hafta geçti ve erkene alınan ders saati gelmişti ben yine fırsatı değerlendirerek ona mesaj attım. ama ismimi yazmadım. oda bana kimsiniz tanıyamadım diye mesaj attı bende söylemedim.. keşke söyleseydimde o an o kadar sinirlenmeseydim.. bana saymadığı kız ismi kalmamıştı yaa. sonra sen misin dedi bende nihayet tanıyabildin dedim baştan beri biliyordum sadece kızdırmak istedim dedi.. o an

[1] 2 3 4 >>