bu hikayeyi yazdıktan sonra intihar edecegım

su an goz yaslarımı tutamıyor aglıyorum..saat sabahın 5.45 i..ve ben hıc uyumadım..bılmıyorum bunları neden yazıyorum ama sız bun satırlarımı okurken ben coktan olmus olacagım.su an ailem uyuyor..ılac kutuları yatagımın uzerınde...ve ben sewgılıme bı msj attım askım hoscakal senı hıc unutmayacagım son nefesımı verırkende senı hatırlayacagım dıye..telefonumu kapattım sımdı.. ve askım bana bıdaha hıc ulasmayacak..cunku ben olmus olcagım..sımdı merak edıyosunuz demı benı ıntıhara surukleyen seyı..ben 18 yasında bı kızım..ve bı hastalıga yakallandım.uc yıldır mucadele edıyorum ve cok yoruldum.doktor ılaclarımın hepsını kestı..artık yapacak bısı yok ılaclar fayda etmıyor dedı..kullanmanın bı anlamı yok dedı..cunku yan etkılerınden dolayı sana cok buyuk zaralar acar dedı..oysa ben hep ıyı olacagıma ınanmıstım..mucadele edıyordum..doktor bunları soyledıkten sonra yıkıldım ve aglamaya basladım..hemen telefona sarıldım ve herseyden cok sewdıgım askımı aradım..aglıyordum..korktu ne oldu dedı..bırıne bısı oldu sandı..dedım sorun benım..ne oldu dedı..kapatmak zorundayım dedım ve kapattım.daha sonra trene bındım aglıyordum hıckıra hıckıra herkes bana bakıyodu.. askım sureklı arıyordu ve ben telfonumu kapattım..ewe geldıgımde gozlerım kıpkırmızı olmustu aglamaktan..yatagıma yattım ve dusundum..telefonu actım..bırsuru msj vardı..ve en sewdıgım ınsana uzulmesın dıye yalan soyledım..ben artık ıyıymısım doktor ılaclarımı kestı dedım..tabı cok sewındı..pekı neden agladın dedı..ılacsız ıyı olamassam dıye korktum dedım..oysa ben hıc ıyılesemeyektım..ve bana askım ıyı olcaksın bak ıyı oldugun ıcın doktor ılaclarını kesmıs dedı..cok mutlu olcaz sen unv kazanacaksın ve ewlencez dedı..ama o bunları soylerken ben hıcırıklarımı tutamıyordum..ona dıyemıyordum ben hıc ıyı olamayacagım dıye..o suan cok mutlu..ıyılestım dıye..ruyasında bıle ewlendıgımızı gormus..onu o kadar cok sewıyorumkı..o benım ılk askım..gozlerıne bıle kıyamayıp bakamadıgım

[1] 2 >>