dayanamıyordu....kız hüngür hüngür ağlıyordu ve kız şöyle dedi ona:hiçbir nefesimi sensiz almadım çünkü aldığım sensiz aldığım her nefes beni boğuyor...bu sen değilsin!sen bu kadar acımasız olamazsın!dedi kız...unuttum unuttum dedi kıza..içinden kıza:ya ben seni ne kadar sevdim biliyor musun demeyi o kadar çok istediki ama yapamadı..... kız ağlıyordu:sevdiğine ağlıyordu,sevdiğinin çektiği acılarına,sevdiğinin kisesizliğine,bu hayatta yanlız oluşuna,sevdiğine hasret kalışına ağlıyordu..Ağlıyordu!çünkü onsuz yaşayamıyordu...... Erkeğin onu unutmasına dayanamadı son sözü bu oldu:Alarsmaladık son nefesim! Alarsmaladık ömrümün son durağı!Alarsmaladık!dedi.....Ve kız telefonu kapattı......telefon kapandıktan sonra;gözyaşları sonbahar yağmuru gibi dökülmeye başladı...!Bitmiş bir haldeydi...binanın kapısını açmakta bile zorlanıyordu..eve girdi kızın fotoğrafının karşısına geçip ağlamaya başladı...artık ev onu boğuyordu..duvarlar üstüne geliyordu..içini parçalayan bir korku sarmıştı tüm yüreğini...dayanamadı dışarı çıktı..dışarda yağmur yağıyordu...sahile indi,çaresizce bir bankta oturdu..ve sessiz sessiz ağlamaya başladı...içindeki sıkıntıdan,havanın soğuğunu ve iliklerine kadar ıslandığını hissedemiyordu.............. Eve döndüğünde saat sabahın altısı olmuştu..elbiselerini değiştirdi...dışarıya giderken yanına almayı unuttuğu telefonunu masanın üstünden aldı..telefonda yirmi cevapsız arama ve birde mesaj vaardı..sevdiği aramıştı ve mesajda şunlar yazılıydı:::Gecenin sessizliği şahidimdir..Seni her anımla sevdim...O kadar sevdimki yüreğim artık bu sevgiyi taşıyamıyor...Sadece bunu bil sızlayan yaraam...Seni tanıdıktan ssonra aldığım ilk nefesten son nefesime kadaar sevdim...Elveda sevgilim!...Elveda herşeyim!.......Çok korkmuştu..elleri telefonu tutamayacak kadar güçsüzleşmişti ve titriyordu...hemeen aradı onu... Alo kiminle görüşüyorum dedi... ben kardeşiyim dedi...ablam öldü!öldü!dedi....ablam sabaha karşı intihar etti dedi karşı taraf........bir anda yıkılmıştı artık

<< 1 [2] 3 >>