aşkta grur olmaz

ilk taşınışımda bırakmaya kıyamadığım şehrimden şehrimle ben arasında sanki göbek bağı vardı hala çocuk gibi ona ihtiyaç duyarken neyse ayrılmıştım artık yeni bi sayfa açmam gerkiyodu yeni yerimize geldik bir kıza raslamıştım daha önce hiç duymadığım bir şey hissetim kendimde bu neydi acımıyıdı ağrımıydı bu ama öyle bişeyki gözlerim kamaşıyor içim titriyor yerimden kımıldıyamıyorum sanki karşımdakide benle aynı şeyleri hissediyodu öyle birbirimize drin ve içen bakıyordukki sanki yıllardır birbirimizi tanıyoduk özlemle bakıyoduk birbirimize ben cesaretimi toplayım hemen uzaklaştım ordan arkama bile bakmdan alış verişe çıktığım o gün karşımdaydı yine merhaba benim adım suzan dedi bende benim adım baran dedim ve memnun oldum dedim alış veriş bitmişti evlerimize doğru yol alıyoduk konuşa konuşa evlerimiz yakındı bir gece balkonda onu düşünerek çıkmıştım geç saatlerde bakınıyodum etrafa onu karşımda görünce artık son dileği olmuş amansız hastalar gibi ölmek istiyodum çok ama çok heycanlanmıştım el saaldı bana ben sadece ona konsantre olmuştum derin derin bakakalmıştım kız bir şeyler hissetiki birden tatlı bir tbesümle terketti bulunduğu yeri acaba acaba diye düşündüm kendime yatamadım o gün sabah her şeyi anlatacaktım sabah yine onu karşımda görünce tam açılacakken yanına gelen bir adam gördüm çok samimiydiler yılıkmıştım beynimden vuruldum hayatımda böyle bir acı hisetmeiştim nalet olsun diye haykırdım içimden kıza selam dahi vermeden ayrıldım yerimden eve kapanmıştım artık balkonlara çıkmıyordum onun çıkacağını bile bile sabahları onu gördüğümde selam dahi vermiyordum aradan 1 hafata geçmiti kızı artık göremiyordum zaten yanımızdaki cenaza beni mahfediyor feryatlar bei öldürüyordu ama evet onun evinden geliyordu bu sesler uzun zamndır bende merak edip gitmedim hiç ama kızıda uzun zamn görmeyince acaba diyordum kendime ne olur o olmazsın ne olur o olmazsın diye haykırıyordum çıktım evden onlara doğru gittim ölen kim dedim suzan diye cevap verdiler

[1] 2 >>