dünyanın en pis oğlanı kimi hiss etdim! Men heç vaxt başa düşmemişdim ki, sen meni sevirsen. Bes mene niye demirdin? Heqiqeten, men seni dost kimi çox sevirdim.



Ve başqa heqiqet: men sene demek isteyirem ki, şenbe günü, men bizim görüşümüzü unutmadım ve heç gecikmedimde. Men sadece küçenin küncünde dayandım, seni restorana teref geden gördüm. Hemin an dünyanın en gözel qızı idin. Uzun saçların güneşin altında par-par parıldayırdı. Amma sen güneşden de çox işıq saçırdın menim üçün. Men restorana girmeye qorxdum. Hem qorxurdum, hem de heyecanlı idim. Üreyim döyünürdü. Bele ki, men sadece orada dayandım ve suyu nece içdiyini, nece sakitce oturduğunu seyr etdim. Seni her on deqiqeden bir saatına baxan gördüm ve özümü günahkar hiss etdim, ancaq men sadece seni müşahide etmek istedim. Bilirsen? O bir saat yarımda men seni sevdim ve bildim ki, heyatımı sona qeder seninle keçirmek isteyirem. Sen ele gözel idin…



Ancaq seni maşın vurandan sonra gözüm qaraldı. Bilmedim ne edim. Tez, getdim senin yanına. Amma buraxmadılar yaxına. Hetta qeder qan içinde de gözel idin. Kimse senin nefes almadığıni söyledi. Ve bu sözler axırıncı eşitdiyim sözler idi. Men tez Golden Gate Körpüsüne sürdüm ve indi ayağımın altındakı bu suyu seyr edirem. Burada menim mektubum bitir. Men indi tullanacağam. Çünki sensiz heyatın menası yoxdur. Sensiz yaşaya bilmerem, menim canım. Seni Sevirem, heyatım! Stiv P.S. Ad günün mübarek! Düzdü...
Ele burdaca, Ella-nın üreyi dayandı. Ve bu mektub heç vaxt axıra kimi oxunmadı...

<< 1 [2]