evimizdeki hayalet

öykü
evimizdeki hayalet

Pencerenin önüne oturuyorum..Kül rengi akşam-

lardan biri başlıyor yine...İnsanlar, akşamın geldiği-

ni fark ederek tüneğine tüneyen tavuklar gibi evle-

rine çekiliyor, ve cadde birazdan ıssızlaşıyor...

Çocukluğumun geçtiği kasaba yıllarına dönüyorum

doğduğum evi hayal meyal hatırlıyorum, bahçenin

içinde kocaman bir ceviz ağacı vardı, amcanın karı-

sı dikmişti galiba...Tek katlı, taştan yapılma, evin

rüzgar vurdukça garip sesler çıkaran pencere ka-

pakları, ve gök gürültülü gecelerde, bir kadın çığlı

ğına benzeyen sesler içimde ürperti yaratırdı.

Ebem, bu seslerin bahçeden geldiğini söylerdi.

Halamın kızı, Bedriye, bizim bahçede bir mezar ol-

duğu, ama bu mezarda kimin yattığını kimsenin bil

mediğini söylerdi..Eskiden evin içinde tuvalet ol-

madığı için-, tüm kasaba evlerinde tuvaletler dışar

dadır, çişimi yapmak için korka korka yüz numara-


ya girerdim. Arkamdan sanki bir tutacakmış gibi

bir hisse kapılır, kaçarak eve girerdim...

Geceleri , gerçekten de bahçeden tuhaf sesler

geliyordu. Ebem, çişimi yaparken, sakın ceviz ağa-

cının dibine işeme, gece sıcak su dökme diye beni

uyarırdı...Ebeme sorardım, " torunum Cinler adamı

çarpar derdi...

O günden sonra Cin korkusu içime iyice yer-

leşmişti. Hacı amcamın köyüne gittiğimde, köy

çocukları küllükte gece yarılarına kadar korkusuz-

ca oynarken, ben evden dışarı çıkmazdım..Amcam-

ın kızları, mısır koçanları içinde ,anne ve babaları-

nın yatmasını da fırsat bilerek geç vakte kadar oy-

narlardı..En çok ta söbe oyunu oynarlardı. Biri ebe

olur, gözlerini kapar, diğerleri saklanır, gidip onları

bulmaya çalışırken, kurnaz olan gelir ebenin dur-

duğu yeri söbelerdi..

Cinden sonra, en çok korktuğum yılanlardı

Yazın Aleyçikte "bağ evi" yatılırdı...Amcanın kızları

yere yatak serer yatardık..Ama uyuyamazdım,

hışır hışır sesler duyardım. Bildiğim tüm

[1] 2 >>