dirilmeye söz verdim

ölümün kıyısında yokluğu düşlüyorum
uçurumun kenarında itilmeyi bekliyorum
ışığın altındayım karanlığı görüyorum
ama kendime sözüm var mutlaka dirileceğim

tanrıya küsmüş kalabalıklar içindeyim
bilmiyorum bu halimle kimin dinindeyim
sanki balçık balçık kusmuk irindeyim
ama kendime sözüm var mutlaka dirileceğim

halim hal içinde miadı meçhulken vuslatın
tanrı becerememiş gelin bi de siz uslatın
gelin beni mevlanalaştırıp da yunuslatın
ama kendime sözüm var mutlaka dirileceğim

ebed ebed diye bağıranlar yok mu artık
sayılıyor söyleyenler pislik ve artık
sonsuzluk zihinlerde loş olmuş karartık
ama kendime sözüm var mutlaka dirileceğim

»Sevgi şerleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç