Yoxluğunda ne ağrılar çekdim men... ...üreyim yetim qaldı gedişinle... Hesretin qorxu kimi, kabus kimi çökdü gecelerime... Sensizlikde neler çekdim bilersenmi ..?Neçe gece adın dilimi parçaladı, düşünürsenmi ...? `Sen` heç düşündünmü meni...?... Heç soruşdunmu özünden?...Meni bu qeder seve bilecek biri varmı deye?... Heç soruşdunmu `Bu mensiz ne eder?` deye?...
Sen heç Men`i görmek üçün yatdınmı? Men yatdım...Günlerle bir saniye seni görmek üçün, görüb de sarılmaq üçün, sene `Seni sevdiyimi` qışqırmaq üçün...Heç olmasa yuxularımda sev meni...
..amma hemişe üzünü çevirib qaçdın... ...arxandan ağlayardım...... Günlerle, saatlarla, sonra...Oyanardım ağlayaraq...~ Gözümdeki yaşı qurudana qeder, sehraları isladana qeder, daşları yumşaldana qeder .... Sen heç gecenin alaqaranlığında, qapı qarşısında gözledinmi?...Yox...Bilmedin.. Gözlemedin.....AMma men gözledim...Meni pencerede gözleme ehtimalını gözledim...
