Yene senin vaxtındır menim üçün bahar gözlüm.
Perde bağlandı, oyun bitdi ve gece keşiyi götürdü.
Yene sen geldin dalğın könlüme.
Yene qaldıq baş-başa.
Xoşdur. Getdyini sanırdın deyilmi, buralarda olmadığını, meni tek buraxdığını.
Yanıldığını bilmirsen bahar gözlüm.
En pisi de budur, en merhemetsizi, meni en çox yaralayanı.
Her anımda senleyken vecine bele olmamağın toxunur mene.
Sene söyleye bilmediklerimi, içimden atacağım bu gün.
Söylemiş sayacağım özümü, rahatlayacağam,
Belke de ağlayacağam.
Yene senin vaxtındır bahar gözlüm,
Her mahnıda seni tapacağam ya da seni tapdığım mahnıları dinleyeceyem,
Şekiline uzun-uzun baxacağam, xeyallara dalıb qeyri-mümkünlüyüne yanacağam.
Gözlerim dolacaq bahar gözlüm.
Sene deliler kimi aşiq olduğumu yazacağam bir yere,
Oxuyan anlayacaq sevgimi, çaresizliyimi.
Ezilmeyeceyem artıq deyile bilmeyenlerin altında,
Bir daha, bir daha yazacağam, göre bilmediyini görüb, hiss etmediyini hiss edeceyem,
Belke de ağlayacağam.
Yene senin vaxtındır menim üçün bahar gözlüm.
Ard-arda siqaretmi yandırıb, ah çekeceyem sensizliyime, sensizliyi senle yaşayacağam.
Sevgime göre korlaşmış üreyim oyandı indi bahar gözlüm.
Bir ömür saxlayacaq, seni bir ömür..
Bir ömür sensiz de olsa.
Ölenle ölmek olmur bilerdim, gedenle de getmek olmur, gede bilmedim, getme deye bilmedim.
Sen getdin, men qalacağam.
Bahar gözlerine baxıb, su kimi saf, tertemiz üzüne toxuna bilmedim.
Bu gece,
Belke de ağlayacağam.
Yene senin vaxtındır menim üçün bahar gözlüm.
Su üzlüm, gülüm, könül ocağım...
Belke de ağlayacağam.
