Gozel bir payız seheri idi.Ancaq olduqcada darıxdırıcı bir gün idi.. Payız yagıshı yagırdı.Tenhalıqdan bezmishdim, gezmeyi dushundum ve bacımın dersden chıxmaq vaxtı oldugu uchun onu goturmeye getdim.Birden gozlerim ay uzlu, ince belli, gulen uzlu bir qıza satashdı.Gozlerim sanki ishıq sachdı, onun gozel gozleri meni ele bilki yeniden heyata bagladı.Eve geldim, ancaq o gozelin gozleri bir an olsun bele gozumun qarşısından getmirdi. Başladım her gun bacımı goturmek behanesi ile mektebe getmeye.. Lakin sonunda basha dushdum ki, bele etmekle de hech ne elde etmeyecem ve qerara geldim ki, men de o mektebde oxuyum.Sonunda geldim mektebe.Her gun onu uzaqdan gormek bele mene bes edirdi.Heyatımdan chox qızlar kechmishdi, ancaq hamısı geldi geder sevgi idi, bu qızı sevince ise, sevginin ne oldugunu basha dushdum.Heyatda hech vaxt, hech kim ve hech neye gore yenilmemishdim, ancaq bu meni sonunda heyat qarshısında yendirdi.. Günlerce dushundum, goresen baxıshlarım ona sevdiyimi basha salırmı? Men nece ona sevdiyimi achıb deyimmi? Yoxsa sebr edim? oz-ozume ancaq suallar verirdim ve ozumde cavabını verirdim.Nehayet cavabım sebr edim..!
Sebr-Sebr, belelikle günler hefteleri, hefteler de ayları yola saldı, bir de oyandım ki, aradan 7 ay kechib ve men hele de oz xeyalımda, oz sevgimin gozel royalarındayam.Onu royamda gozel bir gule benzedirdim, onlar kimi saf ve gozel idi.. Daim gulur, ama gulerken arxada gozu yashlı biri buraxdıgından hech xeberi yox idi.Sevirdim onu delicesine, duşunurdum bes bu qız meni hech vaxt sevmezse ne ederem..? Dushunmek bele chetin idi.Axı umid deyilen bir shey var.. Duz deyibler ki, umid charesizlerindi.Onun da meni sevmesini arzulayırdım o boyuk Allahdan. Bir gun chatda idim. Bir qızla bashladım sohbet etmeye ve onunla tanısh olduq biz tanısh olduqca gordum ki, bu o qızdır.Heyat surprizlerle doludur ki, meni de oz sevdiyim qızla realda da olmasa virtualda qarşılıqlı sohbet etmeyi qismet etdi.. İnana bilmirdim, qelbim yerinden chıxacaq qeder

[1] 2 >>