Bir gun sevdiyim birine sirrimi acdim…
Bir gun sevdiyim birine sirrimi acmaq vaxti geldi,o qeder yaxin idik ki,artiq bir birimiz baresinde her shey bilirdik.Her defe eyni sualla muraciet ederdi mene,"Neden hec zaman gozlerin gulmur deye ?!…"dodaqlarinda gulush daim var,calishirsan ek olmasin o dodaqlardan gulush,amma gozlerin seni satir…Ne qeder gizletmeye calishsan bele…Birine derdini danishsan bele seni anlayacagindan emin ola bilmersen,bilirsen bu neye benzeyir,bir kitabi ortadan oxumaga bashlayan bir insana,kitabi derk ede bilmez…Cunki ilk addimlarin neden oldugunu bilmir…Ya da,bilirsen nece birine danishmaga bashlayirsan ,amma, bilmirsen danishib bitirdiyinden sonar qarshindaki insane seni basha dushecek ya yox…Amma danishan zaman hekayeni her sheyi birde yashamish olursan,yaralar sizlayir…
Ozum belkede qelbimin derinliyinde bu sualin cavabini bilirdim,amma o sual baresinde dushunmek bele meni qorxudurdu…Qorxurdum,bilen zaman meni oldugum kimi qebul etmezler ve ya etmezsen…Belkede eqoistlik olardi hemishe gizledib sonda deseydim,zennimce onda daha agir olardi…Bu deqiqe neden danishdigimi hec sen oxuyanda bilmirsen,sendende gizledirem…Cunki cemiyyet,yashadigimiz dunya bele formalashib…Eger bir qiz "onsuz" boyuyurse demek ortada nese var…Sevdiyim birine de demekden qorxurdum,hec vaxt hec kimin gozunde “yaziq”kimi gorsenmek istemirdim.Amma senden,bax senden qat-qat yuxaridayam bilirsen niye???Cunki nail oldugum her bir sheye bax bu aglim ve ellerimle nail olmusham…Mene cetinlikden,heyatdan danishma cunki gulerem o zaman,her addigim addimda bu cetinliyi gormushem amma artiq istediyim yerdeyem.Allahima shukur edib dayanmisham…Bashi yuxariyam cunki,qalxan zaman cetin amma duz yolla qalxdim.Defelerle yixildim bu yolda amma yashayiramsa ,varamsa kusmedim heyatdan davam edirem.
Bax bu gece,sene her sheyi dedim…Amma hal-hazirda qorxuram mene qarshi munasibetinin deyisheceyinden…qorxuram bir bashqa gozle mene baxacagindan…Inan onun olmamasi deyil qorxum artiq

[1] 2 >>