Boşanma, evlilik heyatının sona çatmasıdır. Boşanma esas etibarı ile yola getmemek ve ya her hansı sebeblerden yaranan mübahiselerden sona çatan ailenin dağılmasıdır...
Aşağıdakı sebeblerden,evlilik müddetinde yaranan problemler üzünden bir cütlüyün,ana ve atanın bu çetinliklere baxmayaraq övladları ile normal münasibeti qorumalı ve esla valideynler arasındakı problemleri övladlarına hiss etdirmemelidir...Ana ve ya ata ayrı-ayrılıqda uşaqları ile sağlam münasibetler yaratsalar bele, övladda,ailede yaranan menfi münasibetin izleri qalacaqdır...
Boşanmaya qerar vermeden evvel,heyat yoldaşınızla birlikde hereket ederek,övladınızın sizin ayrılmağınızdan az tesirlenmesini temin etmek lazımdır,eks halda psixologiyasına,bir az da deqiq desek,sağlamlığına çox böyük menfi tesir göstere biler...Bezen uşağın davranışı sizi yanılda biler,ye`ni heç ne anlamaz olduğunu düşüne bilersiz,amma inanın ki bugünde,sabahda olmasa bir müddet sonra bu öz menfi fesadlarını gösterecekdir...
Boşanmaya sebeb olan amiller:
1.Her hansı sebebden borclanıb,eve pulsuz gelmek.
2.Qumar oyunlarına alude olması.
3.İşleyib heyat yoldaşına ve uşaqlarına baxmaması.
4.Evi tez-tez xebersiz terk etmek.
5.Heyat yoldaşın evden qovulması.
6.Döyülme.
7.Ev eşyalarına zerar vermek.
8.Spirtli içkilerden hedsiz istifade.
9.Heyat yoldaşına xeyanet.
10.Heyat yoldaşını ailesi ile görüşmekden mehrum etmek.
11.Hedsiz qısqanclıq.
12.Heyat yoldaşın meclislerde deyersiz tutulması.
Evlilikde esas cütlüklerin ölünceye qeder her şertde birlikde olmalarıdır...
