Elm adamları yuxunun müddeti üzerinde qeti bir neticeye gelmeyibler. Bir qismi bir neçe saniye davam etdiyini iddia ederken bezileri de saatlarla davam eden yuxuların mövcud olduğu fikrinde israr edirler. Bu mübahise davam ederken Dr. B. Klein adında Amerikalı bir elm adamı kömekçileri ile birlikde bu barede tedqiqatlara başayıblar. Könüllü olaraq seçdiyi bezi kesleri hipnoz ederek yatırdıb. Müeyyen bir müddet sonra oyandırıb yuxularını dinleyib. Neticede bir yuxunun iyirmi saniyeni keçmeyecek qeder qısa sürdüyünü tesbit edib. İşin maraqlı terefi bu idi ki oyandırdığı könüllüler üç beş saniye davam eden yuxularını saatlarla izah ede bilirdiler. Hetta bir qisminin yuxusu yazılsa ortaya qalınca bir macera romanı çıxa bilerdi. Dr. Klein qorxmadan tecrübelerini davam etdirib. Bu iş üzerinde elde etdiyi netice- en uzun yuxunun doxsan saniyeni keçirmediyi idi. Bu mövzudakı işlerin ardı arxası kesilmedi. Chicago Universiteti mütexessislerinden Dr. Kleitman ve şagirdi Aserinsky 1953-cü ilde geniş miqyaslı işlere başladılar. Obyektiv tecrübelerini daha sonra nevrofizyoloji sahede davam etdirdiler. Dr. Kleitman otuz ilden beri özünü yuxudan mehrum etme sınaqları etmekde idi. Lakin heç bir zaman bir hefteden çox dözüm göstere bilmemişdi. Otuz illik çalışması axtardığı neticeni vermeyince başqaları üzerinde deyişik sınaqlar etmeye başlayıb. Tecrübenin sonunda yuxu esnasında qısa ve uzun süren süretli göz hereketlerine şahid olub. Sınağa daxil etdiyi kesleri göz hereketlerinin başladığı ve bitdiyi dövrenin müxtelif hisselerinde oyandırıb. Belece her defe keslerin yuxu görmekde olduğunu öyrenmiş olub. Bu tesbitin doğruluğunu elm etraflarına delilleriyle teqdim etmek gereyini duydu. Ömrü boyunca heç yuxu görmediklerini iddia eden kesleri yığıb onlar üzerinde tecrübeler etdi. Göz hereketlerinin başladığı anda oyandırdığı bu kesler heyret ve qarışıqlıq içinde ilk defe yuxu gördüklerini söylediler. Dr. Kleitman bundan bu netice çıxardı. Her kes yuxu görür lakin bezi kesler

[1] 2 >>