Yalan danışan insan her an göz-göze gelmekden yayınır,gözler ona ele vermesin deye...
Yalan danışan ve ya heqiqeti gizleden insan, ellerinden ve qollarından daha az istifade eder...
Sual verildikde ise elleri sımsıx formada qapanar ve ya ovucu aşağı doğru çevrilmiş olar...
Ellerini üzüne, ya da boynuna doğru apara biler. Bundan başqa bedenini çoxda terpetmez, sanki donmuş hal alar...
Verdiyi cavab sebebi ile guya rahat kimi özünü aparar...
el ve qol hereketleri ile söylediyi sözler arasında zaman sehvi olur,yeni düzgün vaxtda söylediyi fikire uyğun hereket etmez...
Şok halında, qorxmuş ya da xoşbext rolu oynuyursa,sanki teleshik bunları etmeye çalışar...
Yalan danışan zaman her deqiqe geldiyi yere baxar,sanki getmeye cehd eder...
İmkan daxilinde söhbetden yayınmağa çalışar...
İşare barmağından o anda heç istifade etmez...
Qarşısındakı insanın anlatdığı mövzuya inanana qeder lazım olduğundan artıq melumat vermeye çalışar...
Suallara esla doğru cavab vermez, dolayı yolla bu suallardan yayınar...
Yalan söyleyen insan, ‘men, biz ve bizim’ kimi evezliklerden ya çox az istifa de eder, ya da heç istifade etmez...
İstifade etdiyi cümleler açıq ve konkret olmaz...
Bütün suallarınıza cavab vere biler, amma özü size sual vermez...
Söhbeti deyişdirdiyinizde rahatlar ve gerginliyi azalır...
Haqsız yere günahlandığına esebleşmez. ‘heqiqeti demek lazımdırsa’, ‘dürüst olmaq lazımdırsa’ ve ‘niye yalan söyleyim ki’ kimi cümleler istifade eder...
Sualınızı tekrar etmenizi istiyer, ya da suala sualla qarşılıq verer...
Fikirinizi dağıtmaq üçün zarafat eder...
Bu kimi hallarda qarşı terefin yalan danışdığını bile bilersiniz...
