Yer üzünde fitne-fesad tüğyan etdiyi ve bütlere sitayiş edildiyi bir vaxtda Uca Allah bendesi ve resulu Nuhu (e.s.) Allaha heç bir şerik qoşmadan tekce Ona ibadet etmeye ve qeyri-tanrılara ibadeti qadağan etmek üçün peyğember olaraq gönderdi.

Nuh (e.s.) Uca Allahın yer üzüne gönderdiyi ilk resul idi. İki sehih kitabda (Buxari, № 4712; Muslim, № 194) şefaet haqqında olan hedisde Peyğemberin (e.s.) bele dediyini revayet edir: "İnsanlar Ademin (e.s.) yanına gelerek deyecekler: Ey Adem! Sen beşeriyyetin atasısan, Allah seni Öz eli ile yaradıb, ruhundan üfürüb, meleklere emr edib onlar da sene secde edib, seni cennetde meskunlaşdırıb. Rebbinin yanında bizim üçün şefaetçi ola bilmersen? Bizim ne kökde olduğumuzu görürsen".

Adem (e.s.) cavabında deyir: Rebbim heç olmadığı kimi çox qezeblenib. Evvel heç vaxt bele qezeblenmeyib. Heç bundan sonra da bele qezeblenen deyil. Rebbim mene o ağacdan yemeyi qadağan etdi, men ise Ona asi oldum. Ah nefsim, ah nefsim. Başqasının yanına gedin. Nuhun (e.s.) yanına gedin.

Onlar Nuhun (e.s.) yanına gelib deyecekler: Ey Nuh! Sen yer ehline gönderilmiş ilk resulsan. Allah seni "şükür eden bende" adlandırıb. Sen bizim halımızı görürsen. Sen işin ne yere gelib çatdığını görürsen. Sen bizim üçün Allahın yanında şefaetçi ola bilersenmi?

Nuh (e.s.) cavabında deyir: "Rebbim heç olmadığı kimi çox qezeblenib. Evvel heç vaxt bele qezeblenmeyib. Heç bundan sonra da bele qezeblenen deyil. Ah nefsim, ah nefsim".

Sonra hedisin ardı qeyd olunur. Bunu Buxari Nuhun (e.s.) hekayeti (№ 3340) barede danışarken qeyd etmişdir.

Uca Allah Nuhu (e.s.) gönderdikde o insanları ibadeti tek Allaha mexsus etmeye ve heç bir şeyi ona şerik qoşmamağa çağırmağa başladı. O deyirdi ki, Allahla beraber heç bir büte, heykele ve ya tağuta ibadet etmeyin. Allahın vehdaniyyetini etiraf edin. Ondan başqa haqq tanrının ve rebbin olmadığını tesdiq edin. Uca Allah Nuhun (e.s.) zürriyetinden olan bütün peyğemberlere eyni tebliğatı aparmağı emr etmişdir. Uca Allah

[1] 2 3 ... 5 >>