Men gedirem sevgili,içimde bir qeribe hüzn var.Sanki ne etsem olmur kimi hiss edirem.Seni severken,üstelik seninde sevdiyine inanarken,nece bacara bilmedik bu işi bilmirem amma men artıq gedirem.
Ellerimin sene toxunmadığı bir dünyada yaşamaqdan,tek sesini eşiderek mehdud vaxtlarda xoşbext olmağa çalışmaqdan,bedenini ve ağlını yanımda hiss ede bilmemekden,yorğun düşdüm.Qurduğum bütün xeyallar boşuna,heç birini reallaşdıra bilmirem,etrafı sularla çevrili bir ada kimiyem.Arada bir qonan quşlarda olmasa,içimde yaşayan bir nefes qalmayacaq.Sebr etmeyi öyrenmişdim amma bu qederi meni bele aşır.Daş olsa çatlayardı deyirem.Çetin imiş eşqi heqiqeten yaşatmaq,men bacara bilmedimse üzr isteyirem.
Bilirem sevgi anlamaqdır ancaq davamlı anlayan teref men olacağamsa,o zaman eşq de yanlız mene aid olmazmı?Bu veziyyetde eşqimi de cibime qoyub getmek lazımdır,ve deyesen vaxtı geldi gedirem.İçimde heç bir inciklik daşımadan,yanlız iki böyük insanın bacarıqsızlığına esebleşerek,bu balaca üreklerimizi bir yerde tutmayışımıza içlenerek gedirem.
Külek de çarpan qapılar kimi,davamlı özüme çarparaq yaşamaqdan sıxıldım.Madam bu qeder tekliye asılı qalıram,o zaman senin heyatında bir yeri işğal etmenin de bir menası yox deyirem.Üreyim ele yorğun ki texmin bele ede bilmezen.Senden evvel de yığılmış vurğunlarım var onsuzda menim.Daha onları teze temizlemişken,bir başqa ağrıya dözmemek üçün gedirem.Mene de alışdırdın ya sensizliye,ayrılığı da yadırğamaram demek ki! Men gedirem sevgili.İçimde bitirilmemiş xülyalarım,cibimde seninle qurulmuş xeyallarım,heç vaxt sene izah ede bilmediyim sevgim,bacarıqsızlığım ve her yanında adın yazan üreyimi elime aldım getmeye hazırlanıram.
Arxamızdan kimsenin söyleyecek sözü yox,dedi-qodumuzuda ede bilmeyecekler.Kim ne bilir ki?Menim izah etdiklerimden başqa.Senin dünyanda meni tanıyan bele yox.Yeni bu ayrılıq seni vurmayacaq.İçimde bir az buruxluq olsa da,nefes aldığım müddetce seni ağlımın,üreyimin bir yerinde tutacağımı bilirsen.Harada ve kiminle olsan

[1] 2 >>