Şeherin küçe lampaları güneş batmamışdan yanmışdı, bedenim çox yorğun idi. Görünür uzun ve çetin bir gece olacaqdı.
Sessiz herfler qucaqlayırdı yene beynimi, esaretim yalnızlığımdandır. Özüme çata bilmirem, üreyimde derin bir boşluq yaşayıram.
Bir sese ehtiyacım var, tek bir sese..
Bunları düşünüb yeni bir sehife açıam. Sevgin bahara açılmış bir güneş kimi girir otağıma. Sevgi sözleri dilime dolandı.
Gözlerimi bir qış axşamı acdım, baxışlarında baharı yaşadım, mesum bir baxış var idi gözlerimin qarşısında, olsun, deli qalsın adim.
Ne gözel imiş heyat senin dadın.



Eger bu yaşadığım sevgidirse, men deli olmağa hazıram. Nece bir şeydir ki bu, seher ilk düsüncem, gecemde son.
Zamanlar gözlediklerimden ibaret deyilmiş. Lazımı qeder xoşbext görünürdük, otağımın tavanına bir sema qeder ulduz dolmuşdu.
Bir anda, çox menalar yüklemeye başladıq bir anda heyatımıza.
Bezen o qeder uzaq olur ki, men ona qaçdıqca o yox olur sanki. Heyatın menim olan terefinden baxıram, ruhumun rengi sene toxunur, son hecam sende qalır, hem de o qeder gözelsen ki.



Kiçik bir gülüse, bağışlayıcı tek bir bağışına aşiqem men. Zamanı dayandıra bilsem, meselen senli zamanlarda, bir an olsa bütün dünya dursa, eslinde dünenle sabah arasındaki en mükemmel zamanı yaşayıram. Sevgini süzdüm üreyimde. Eslinde her şey bir neçe sözde gizlenib. Sene gelende bir ovuc gülüşünü ovcumda saxladım, lazım olar deye.
Meni qoyub getmeyen bir düşüncenin arxasında saxlayıram seni, her seher oyananda, ey uzaq uzaq baxdığım sevgim gelişin ele böyük bir dinclikdir ki.



Nece darıxdığımı bilsen, bu aynadakı gözlerimde bele senin gözlerini görürem, azadlıq deye qışqırarken ömrümün en böyük esaretini sevginle geyinmişem eynime heç bilmeden. Zaman sevgiye axır son günlerde her setirde xoşbextlik yazılsın isteyirem, ümidlerin üreyime dolub, qaranlıqda menliyimi axtarmıram daha. her baxdığım yerde günahsız gülüşün var.
Sevginin dilsiz üreyinde yalnız iki ulduzuq.



Ulduzlara sığındığım geceden

[1] 2 >>