Sen deme yeniden sevmek olarmış
Tale de tezeden güle bilermiş.
Küsüb gözlü yaşlı geden mehebbet
Peşiman peşiman döne bilermiş.
Ürek bulud kimi boşalırsa da
Demek bulud kimi tezeden dolur
Sonuncu şölesi titreyen şamdan
Ayrı bir şamı da yandırmaq olur.
Köhne yaraları zaman vaxt silir
Kesilen budaqla ölen agaclar
Teze pöhrelerle dirile bilir.
Sevgi fürset deyil quş kimi uça
Ya da sen qovasan o senden qaça
Çıxarsan qelbinden öten sevgini
Bir gün de tenhalıq sıxacaq seni.
Kimese etdiyin yaxşılıq kimi
Mehebbet qarşına çıxacaq senin
İlk sevgi yuvadan uçan quşcuğaz
Köhne qanadlara pöhrelenmeyib
Mecnunun ahıyla uçan mehebbet
Min hiyle eliyle yere enmeyib
Men ki görmemişem sevgini susan
Mehebbet zirvede beslenen qarmış
Kim deyir bir defe sevilir insan
Sen deme her zaman sevmek olarmış ...
