Yene gunun sonu, yene qaranliq otag ve yene men ve senin xeyalin. . . Ne toxuna bilirem,ne hiss ede bilirem nefesinin istisini... Sadece caresizce baxiram xeyalina, suzulur iki damla yaw gozlerden ureyime... Artir hesretim sensizlik artdiqca,Bir bilsen senin ucun nece darixiram... Ustume gelir bu 4 divar, cetinlewir nefes almagda, sönur gozlerimde az da olsa qalmiw sevgi iwigi. Heyat bitir menimcin... Ele getdiyin gunden bitmiwdi heyat,sadece "belke döner" deye gozledim, sen deme ozumu aldadirmiwam... Hec vaxt dönen deyilsen. Yari yolda qaldi bu sevgi. Ama bir weyi anlamiram. Axi sen de sevirdin,bes niye tekce ezab ceken menem? Yoxsa hec sevmemisen? Bunudami men uydurmuwam, yeni bu qeder kor etmiwdi sevgim meni? Yeqin artiq senin ucun kecici bir heves olub unudulmuwam. . . Ama bir weyi unutma. Seninle bawladim sevmeye,ama sensiz bitirecem... Sen yoxsansa bu sevgide,menimde bu heyatda olmamin bir menasi yoxdur. Imkan vermerem gunahsiz ureyim yalan sevginden her gun ezab ceke.Belke bunlari oxuyanda, getdiyinden sora öldurduyun ureyin ezabla dayanarken hiss etdiyi siziltini duyarsan... Pewman olsanda faydasi yoxdur daha...SoN...
