başqalarında axtardım amma yox idi,
meni senin qeder anlayan,
Yene de kederlenme çünki men seni sensizde seve bilirem....


En gözel sabahlar senin olsun,
Sen buna layiqsen ömürün mutluklarla dolsun,
Eger gün gelirde sen meni unutsan,
İnan ki şirinim canın sağ olsun.


Heyat yaşandığı qeder vardır.
Gerisi ya yaddaşlardakı xatire ya xeyallardakı ümiddir.
Hüsranı ise bir tek yerde qebul edirem.
Yaşamaq varken yaşaya bilmemiş olmaqda.
Ucsuz-bucaqsız semada qanad çırpan qağayıların.
Sonsuz hüzur/dincliyi izah eden denizin maviliyinde gördükleri
Öz eks olunmaları qeder benzersiz heyat.....
Gülümsedikce ve ümid etdikce yaşamağa deyer.


Evveller hesreti heç dadmadım,
Yarımdan heç ayrı qalmadım,
Biter deye teqvimlere baxdım.
Çetin geldi ayrılıq alışa bilmedim.


An gelir insan gülerken şebekelermiş.
Gözyaşları sel olub üreyine axarmış,
Qehqehe bir maska deyerler bilersenmi?
İnsan sevdiyinden ayrılınca bu maskanı taxarmış..


Artıq buludlara yazıram hesretimi,
Yağış yağınca anlarsan seni ne çox darıxdığımı!...


Mene ele bir mektub yaykı sevgilim,
Açar açmaz duy/eşidim qoxunu sevda essin başaq saçlarında,
Sesin üzümü külekle tapsın,
Mene ele bir mektub yaykı sevgilim,
Gelsin meni en tünd zulamda tapsın,
Ve ele bir mektub yaykı varsan/getsin ölümüm olsun.


Hesretin öldürdü meni !
İndi geceler çaresiz, geceler sensiz,
Bir öpüşten daha isti indi yağış damlası,
Gelib qon/qoyular dodaqlarıma sessiz.
Söylemişdimmi hesretin öldürdü meni heç sebebsiz.


Kömek etmekmi isteyirsen ? O zaman dinle;
Heyata sevinci getir mene çox olsun,
Tez tükenmeyenlerinden ehtiyacım var.
Bu vaxt unutmaq üzreyem xoşbextliyi,
Unutdum isti bir çayın dadını, esen küleyin serinliyini,
Haydı dayanma ele xatirelerimi canlandır, yaxşı olanları.


Qorxma sevgiden çekme ellerini,
Burax yaşasın üreyin düzümün yaraşmaz dördnala,
Çöllerde kısrağın , xatırla!
Gülün tikanı olmasa heç

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>