"Ne sevgiliden yaxshi dost olar,ne de dostdan sevgili!".Men deyirem bu cumleni. Sonra da susuram etdiyimin qarshisinda. Emelim dogrultmadi dediyimi. Nishanlanmisham dostumla.Dost qaldim sevdiyimle.Dostuma "SEVGİLİM"deyirem, sevdiyime"DOSTUM". Xitab edirem ona "BACİM"deye.Barishmisham bu gerchekle. Deyishe bilmedi sevgim meni.Sechdim mene gore deyisheni. Onlar oyreshibler yeni rollarina.Hetta,teeccublendirirler meni. Canini bele verer menim uchun,nishanlim. Laiqlidir indiki yerine. Kohne dostdur,evez ede bilmez onu yenisi. Dara dushsem ne zaman,bir meslehet arasam,komek hech vaxt gecikmir. Dosta donub sevdiyim. Laiqlidir her sheye. Eger istese canimi, dushunmeden vererem.Men sevmeyi dostumdan,dostlugu sevdiyimden oyrenmishem. Onlarin sevgisi de,dostlugu da tek mene aiddir.Men sevirem ikisini de. Ureyim ayira bilmir onlari.Dostumun sevgisi ve de sevdiyimin dostlugu olmasa,saniram ki, yashaya bilmerem. Amma,bir sheyi deqiq bilirem,gelse bir gun onlar bir araya, heyatimi aydinlatan bu 2eziz insan,qaraldar butun heyatimi...
