Bir qadini aglatmaq chox chetin deyil eslinde. Qadinlar her sheye aglaya biler: bir filme, bir mahniya, bir yaziya... En azi kishiler qeder. Amma bir qadini urekden aglatmaq chetindir. Eger bir qadin urekden aglayirsa, demek, agladan onun ureyine yol tapib. Amma agladan o ureyin deyerini bilmediyi uchun gozunu bele qirpmadan bir-bir iyneleri ureyine batirir. Bax, o zaman boyuk bir qeher oturur qadinin bogazinda. Udquna, nefes ala bilmir. CHunki bogazindaki o boyuk yumruq ichini agridir. Sonra gozleri dumanlanir qadinin. <Aglamayacam> deyir ichinde. Amma mane ola bilmir. CHunki biri ureyinde taxt qurub ve iyneleri ora sancmaqdadir. Bir qadin bu aciyla ne qeder mubarize apara biler ki?! Ince-ince suzuler yashlar gozunden, once bir neche damla, sonra bir yagish seli. Ve qadin aglayar, hem de chox! Dushunmeyin ki, gedene aglayir qadin. Gedenin gederken qopartdigi yer, qoydugu yaradir onu agladan. O yaranin hech qapanmayacagini, qapansa bele izinin qalacagini bildiyi uchun aglayar qadin. Amma... Onu bilirsinizmi ki, aglamaq qadinlari mudrikleshdirir. Her damla daha chox qadinlashdirir onlari. Her damla bir dersdir chunki. Bezen qadinlar aglayanda yan-yoresindekiler <niye aglayirsan, deymez onun uchun> deyirler. Eslinde hech neyi bilmedikleri uchun deyirler bu sozleri. CHunki ureyi agriyan qadinlar aglamasa, oler. Ichlerindeki zeherdir onlari olduren. Aglayaraq o zeherden qurtular, yaralarindaki o irini temizleyerler. CHunki bilirler ki, irin temizlenmese iltihaba doner. Amma iltihaba donmemelidir. Zaman kechir sonra. Qadinlar ozlerine sarilmagi oyrenirler. Umid edek ki, oyrenirler, yoxsa ruhlari ozlerini yanlish yollara charpar. CHashqin ruhlarin dogru yolu tapmasi da yeni acilar demekdir. Qadinlar bunu bilir, o sebebden de evvel-axir ozlerine sarilmagi oyrenirler... CHox aglayan qadinlar bir chox sheyden vaz kechen qadinlardir eslinde. Beli, her damla yash mudrikleshdirir onlari, amma mudrikleshdikce safcasina inandiqlari eshq gercheyi onlarin gozunde kichilir.

[1] 2 >>