Biz deyirik: “ Var olduğuna göre çox sağol”,o vaxt ki,“ Seni seviem” sozunu işlede bilmirik...
Biz deyirik:" Bura soyuqdur” –o vaxt ki kiminse toxunuşuna ehtiyac duyuruq...
Biz deyirik:“ Senden mene heç ne lazım deyil, istemirem”,o zaman ki,ondan istediyimizi ala bilmirik...
Biz deyirik:“Telefon zengini eşitmediyim üçün cavablandırmadım”,o vaxt ki, artıq onun sesini eşitmek bize xoş olmadığini bildire bimirik...
Biz deyirik” Men heç kime lazım deyilem” o zaman ki, yegane, tekrarolunmaz insanın bize ehtiyacı olmadığıni görürük...
Biz deyirik: “ Men bunu bacaracam” o zaman ki, kimese kömek olaraq müraciet etmeye çalışırıq...
Biz deyirik: “Esas olan bu deyildir” o zaman ki diger çıxış yolumuzun olmadığını artıq bilirik.
Biz deyirik: “Hemişelik, sonsuzacan” o zaman ki, artıq saata baxmaq istemirik...
Biz deyirik: “ Men hemişe yanındayam” o zaman ki, artıq başqa behane tapa bilmirik...
Biz deyirik : “Artıq her şey bitti” o zaman ki, her şey yeni başlamaqdadır...
Biz ümid edirik hetta heç bir şansımız olmadığı zaman...
Biz gözleyirik bilerek ki, artıq unudulmuşuq...
Biz inaniriq her sheyin bir gun duzelib istediyimiz kimi olacagina.. :
