ve ölür. Dünya Ruhunun nizamyaratma qüdreti tü¬ken¬dikce Materiya¬nın onun üzerinde tezyiqi de güclenir. Bu tezyiqe davam getire bilmeyen Dünya Ruhunun Materiyanı terk etme¬si Kosmosun ölümü kimi seciyyelendirilir. Kosmosun ölümü dünyanın xaosa çevril¬me¬si¬dir. Dünyanın Dünya Ruhunun himayesi altında gözel¬leş¬¬me¬si ise Kosmosun doğuluşudur. Kosmos özünün her bir doğuluşu ile özünü tekrar edir, özüne qayıdır, öz teşekkülünü tapır. Ebedi olaraq xaos halından kosmos halına, kosmos halından ise xaos ha¬lına keçdiyi üçün dünya tekrarlanan, ebedi dövri prosesi yaradır. Dünya ele buna göre de tarixden kenardır, tarixi başlanğıca ve sona malik deyildir. Ma¬teriya Dünya Ruhu¬nu yalnız öz qoynuna aldıqda Kosmo¬sun maddi da¬şıyıcısına, sub¬stratına çevrilir. Materiya yalnız Dünya Ruhunun himaye¬sine sığındıqda özünün heqiqi mekanını tapır. Dünya Ruhunun hima¬yesin¬den ke¬narda qalan Materiya ise Xaosun daşıyıcısı olur, müeyyen me’nada Xa¬o¬sun özüne çevrilir. Xaos dünyanın öz heqiqiliyini itirerek eybecer¬leş¬me¬sidir. Heqiqet ve mütleqlik Materiya¬da deyil, Dünya Ruhunda daşınır. His¬s¬ler¬le qavranı¬lan Dünya yalnız mahiyyetinde Dünya Ruhu durduqda heqiqi olur.
Dünya zaman-zaman öz nizamını niye itirir, niye eybecer¬le¬şir? Bu, Allahın, Dünya Ruhunun dünyanı nizama salmaq, gözelleşdirmek qüdre¬tinin tükenmesi ile şertlenmirmi? Eybe¬cerleşmekde olan, nizamını itirmekde olan, öz ruhuna doğru yükselmek ezmini itiren ve materiyaya doğru enen dünya Iblise uymurmu? Ruhunu qüdretsiz görerek onun haqqa ve yükselmeye çağı¬rışını eşitmek istemeyen, lakin onun daşla¬şa¬raq maddile¬şen neticelerine bağlı olan dünya öz heyat yolunu ölüme doğru, ölü materiyaya doğru yöneltmirmi?
Qayıdaq qedim yunan mifologiyasına: Yunan tefekkürünün ilkin tarixi forması olan miflerde dünya bir canlı kimi tesvir edilmiş, tebii yaranma ve tebii mehvolma doğuluş ve ölüm xarakterini almış, Yer canlı Kainatın anası, Sema ise atası kimi qavranılmışdır. Dünya Bütöv canlı Kos¬mosdan Ölü Materiyaya doğru

<< 1 [2] 3 4 5 >>