Bu bolumde "tesaduf ve zeruret" anlayishlarimizi muzakire edek.
Felsefede dilimize tercume olunuqda "sebebchilik" telimi olaraq adlandirilan felsefi cereyan sebeb-netice elaqelerinde her sheyin bir sebebi oldugunu ve hansisa bir sebebin konkret bir neticeni yaratmasi,eyni sebeblerin eyni muhitde eyni bir netice vereceyini mudafie eden telimdir.
Eyni sebebler eyni bir neticeye yol achdigina gore sebeb-netice elaqesi konkret ve deyishmezdir.Bu menada kainatdaki butun hadiseler mutleq deyishmez ve bilinendir.Bashqa cur desek ishtirakchinin,ya da tecrube aparanin iradesinden asili deyil.
Felsefi anlayish olaraq determinizm sebebchiliye soykenir.Dini sebebchilikde dunyadaki her sheyin bir sebebi olduguna veilahi bir qudret terefinden tesbit olunan bir sonun movcud olduguna inanilir.Bu sebebchiliyin ve zeruretchiliyin ilkin sheklini Sant Avqustin ve Dante,muasir sheklini ise Hegel mudafie etmishdir.
