İslam tarixinde müqeddes İmamların (e) teqib olunduğu yüziller dövründe zalıma destek vermek mövzusu xüsusile öne çıxmışdır. Bele ki, Hezret Peyğemberin (s) yolunu aparan, ümmete menevi rehberlik eden İmamlar (e) her zaman mehz insanların süstlüyü ve sükutu fonunda zalım xelifeler terefinden zülme meruz qalmışdırlar. Halbuki, Allahın Peyğemberi (s) ümmete bele bir xeberdarlıq ünvanlamışdır: “Kim bir şeye tamahlanaraq zalım sultanı teriflese ve özünü onun qarşısında xar ve yüngül tutsa, Cehennemde ona yoldaş olar”.

Diger yerde Resuli-Ekremden (s) oxşar mezmunda xeberdarlıq edilir: “Kim zalım hökmdarı medh etse ve temennasına göre özünü onun qarşısında zeif gösterib alçaltsa, cehennem oduna seferde ona yoldaş olacaq”.

Mübarek inancımız insanı mezlumun, zülme meruz qalanın yanında olmağa çağırır. Allahın Peyğemberi (s) buyurub: “Kim mezlumun haqqını zalımdan alarsa, cennetde mene dost ve yoldaş olar”.

Dinizmiz insanın haqqı demesini isteyir. Mezlumun yanında olmağı, zalımın zülmüne razı olmamağı isteyir insandan. İmam Eliden (e) neql edirler: “Haqqı deyin ve savab üçün iş görün, zalıma düşmen ve mezluma dost olun”.

Beli, haqqı demek, haqqın yanında olmaq - dinimizin en çox teqdir etdiyi deyerlerdendir. Allahın Peyğemberi (s) buyurub: “Ehey! Mebada kimse haqqı bile ve xalqın qorxusundan onu demeye. Bilin ki, en üstün cihad - zalım ve yolunu azmış rehberin qarşısında deyilen haqq sözüdür”.

Bu elaqede bir ibretamiz hadiseye toxunmaq yerine düşerdi. Neql edirler ki, dövrün zalım hökmdarı Harun er-Reşidin qılıncının dalının da, qabağının da kesdiyi bir dövran idi. Bu, hemin lenetlik Harundur ki, müselmanların 7-ci imamı Hezret Musa Kazımı (e) zeherledib şehid etmişdi. Bir gün bir haqperest xanım hemin bu Harun er-Reşidin sarayına gelir ve ona bir şeir oxuyur. Bu şeirin tercümesi beledeir ki, senin işin zirveye çatdı, işin tamama çatdı. Birileri ele biler ki, burada Harunun durumu teriflenir, onun zirveye yetişmesi medh edilir. Amma şeiriyyatdan melumatlı

[1] 2 >>