Bismillehir-Rahmenir-Rahim!
Müqeddes dinimiz zülmden ve zalımlıqdan çekindirmek mövzusunda çoxlu sayda tövsiyeler etmişdir. Zülm etmek dinimizde son derecede pislenir, zalımın acı aqibeti barede xeberdarlıq edir. Qurani-Kerimin “Furqan” suresinin 27-ci ayesinde zalımların peşmançılığı barede buyurulur: “O gün ki, zalım öz ellerinin arxasını dişleyer ve deyer: “Ey kaş, men de peyğemberle yoldaşlıq edeydim””.
KİM ZALIMA MEYL EDENDİR?
Dinimiz hem şexsi, ferdi müstevide, hem de ictimai müstevide edilen zülmü son derecede pisleyir ve insanları bundan çekindirir. Elbette, ictimai müstevide edilen zülmler daha şiddetle qınanır. Eyni zamanda, zalıma ve zülme yardım etmeyin acı aqibeti barede xeberdarlıq edilmişdir. Qurani-Kerimin “Hud” suresinin 113-cü ayesinde buyurulur: “Zülm edenlere meyl salmayın ki, cehennem odu size yetişer ve Allah qarşısında size dostlar tapılmaz, neticede size kömek olunmaz”.
İmam Cefer Sadiq (e) “Zülm edenlere meyl salmayın» ayesi barede buyurub: “Kim padşahın yanına gedib onun elini cibine salaraq, ona bir şey verene qeder sağ qalmasını arzulayarsa, zalıma meyl etmişdir”.
Yeni bu derecede ciddi mesuliyyeti var insanın zülme destek vermek baxımından. İster aile üzvüne, qonşuya edilen zülm olsun, isterse de camaata – heç bir halda zülme revac vermeye icace verilmir. Zira, eger zülm desteklenmese, onun heyata keçirilmesi zaten mümkün olmaz. İmam Sadiq (e) bu barede buyurub: “Eger beni Ümeyye onlara yazı yazdırmağa, ordularında vuruşmağa ve yığıncaqlarına qatılmağa adam tapmasaydılar, heç vaxt bizi haqqımızdan mehrum ede bilmezdiler”.
İmam Cefer Sadiqden (e) neql olunan diger hedisde ise neinki tek zalımın ve ona yardım edenin, bu zülme razı olanın da mesuliyyetine diqqet çekilir: “Zalım, onun kömekçisi ve onun zülmüne razı olan şexslerin her üçü zülmde şerikdir”.
Gördüyümüz kimi, zülme razı olanlar, bu zülmü her hansı formada destekleyenler zalımla bir yerde mesuliyyet daşıyacaqlar.
