olunur…
İmam Eli her zaman sevimli Peyğemberimize destek olurdu. Bir revayete göre, Mehemmed Peyğember (s.e.s) ölüm ayağında Elini «dostumu yanıma çağırın» deyerek Elini yanına getizdirdi ve ona sakitce nese dedi. Eliden Peyğemberin ne dediyini soruşanda, o, bele dedi: «Peyğemberimiz mene öz elminin qapısını açdı ve onların her birinden de üzüme min yeni qapı açıldı».

Edeb
Bir gün İmam Eli Kufe şeherine yola düşür. Hemin vaxt Eli xelife, yeni İslam xilafetinin rehberi idi. Kufe şeherinin yaxınlığında Eli bir xristiana rast gelir. Xristian Kufenin yaxınlığındakı menteqeye yollanırdı. Onlar yol boyu xeyli söhbet edirler. Yol ayrıcına çatanda xristian İmamla sağollaşıb öz yoluna davam edir. Ancaq Eli yolunun başqa istiqametde olmasına baxmayaraq, xristianla eyni yolu gedir. Xristian teeccüble soruşur: «Meger siz Kufeye getmirdiniz?» Eli: «Beli». Xristian: «Bes onda neye göre eks terefe gedirsiniz?» Hezret Eli: «Bir az sizinle birge yerimek isteyirem. Çünki Allahın Resulu bizlere bele deyib: «İki nefer yol yoldaşı olduqda bir-birine haqq sahibi olurlar». İndi sizin menim boynumda haqqınız var ki, men de bu haqqı ödemek üçün sizinle bir az yeriyecem. Belelikle, haqqını bu dünyada ödeyecek ve sonra arxayınlıqla öz yoluma davam edeceyem…».
Yeni sevimli Peyğemberimiz deyerdi ki, her hansı bir insanı bir az da olsa ötürmek, yol yoldaşı olmaq çox beyenilen bir emeldir.
Hezret Elinin bu davranışı xristianın xoşuna gelir: «İslam bele medeni dindirse, ardıcılları bu qeder alicenab insanlardırsa, men de müselmanlığı gerek qebul edem». Xristian hemçinin yol yoldaşının İslam hökümetinin rehberi Eli olduğunu öyrenir. O, daha da heyretlenir ve eminlikle müselmanlığı qebul edir…

Hezret Eli

Hezret Eli her zaman yalnız ve yalnız Uca Rebbinin razılığını düşünerdi. Her bir emelinde, ister döyüş meydanında, isterse de aile münasibetlerinde. O, sevinende de, kederlenende de özünü Allahın istediyi kimi aparırdı. Eli ömrü boyu yaralıların, acların, mezlumların halına

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>