Artıq ne ölüm ne de hesab qorxusu qalar. Adam ümid etdiyi rehmetin misliyle üz-üze gelir. O zaman qul, "Ve qalıl-hamdülillahi ezhebe anne'l hazen", yeni "Bizden hüznü ve çetinliyi aradan qaldıran Rebbimize hemd olsun." (Fatır, 34-35) deyer.

Peyğember Efendimiz izah edir: Hz. Musa (eleyhissalam), Cenabı Haqqla vasitesisiz olaraq danışa bilen bir peyğember idi. Ağılına ilişen sualları Uca Rebbine soruşar, aldığı cavabları ümmetiyle paylaşardı. Bir gün ağılına bele bir sual gelmişdi:

- Cennetlik insanlar içinde derecesi en aşağı olan kimsenin gireceyi Cennet nece olacaq?

Hz. Musa, cavabını çox maraqlandığı bu sualı Rebbine yöneltdi. Cenabı Haqq, sevimli peyğemberinin bu sualını bele cavablandırdı:

- Cenneti haqq eden qullarım tek-tek Cennetdeki yerlerine yerleşecek. Geriye en son bir qulum qalacaq. Ona da, "Cennete gir" deyilecek. O qulum Cennete girmek üçün addımını atacaq; ancaq ona cennetin dolu olduğu görünüşü verilecek. Ondan sonra qulum ile öz aramda bele bir danışma keçecek:

- Allahım! Her kes Cennetdeki yerini almış. Ancaq teessüf ki, mene yer qalmamış.

- Ey qulum! Sen, dünyadakı hökmdarlar kimi lüks ve rahat bir heyat yaşamaq istersenmi?

- Buna layiq bir qulluq etmedim; amma Senin lütfün ve keremin boldur. İsteyerem Ey Rebbim!

- Sene o qeder mülkle birlikde onun dörd qatını daha verirem.

- Şükrler olsun ey Rebbim! Ne deyeceyimi bilmeyirem.

- Ayrıca sene bu mülkün de on qatını verirem.

Hz. Musa soruşduğu problemin cavabını almışdı. Bu sual onu çox memnun etmişdi. Ardından bele bir sual daha soruşdu:

- Ey Rebbim! Cennetin en alt tebeqesindeki adamın veziyyeti bu ise yaxşı Cennetin en üst tebeqesindekinin veziyyeti nece olacaq?

- Onlara vereceyeim şeyleri ne göz görmüş ne qulaq eşitmiş ne de kimsenin ağılına gelmişdir.

Hz. Musa, Rebbinin vereceyi bu lütfleri eşidince şükrle ikiqat oldu ve minlerle hemd ü senada oldu. (Müslim, İman 312).

Ve cennetle müjdelenilen sehabeler: Sehabeler içerisinde sağlığında

[1] 2 >>