1. Rebbinin yanında olanlar (Allaha yaxın olan melekler) Ona ibadet etmeyi özlerine ar bilmezler. Onu pak, müqeddes tutub şe'nine te'rifler deyer ve ancaq Ona secdeye qapanarlar! (el-E'raf, 206)

2. Göylerde ve yerde kim varsa, (özleri de), kölgeleri de seher-axşam ister-istemez Allaha secde eder! (Yer üzündeki mö'minler sidqi-ürekden istemeyerek, lakin dünyada müeyyen bir menfeet elde etmek xatirine ve ya kiminse, neyinse qorxusundan Allaha secde ederler!) (er-Re'd , 15)

3. Göylerde ve yerde olan (bütün) canlılar, hetta melekler bele heç bir tekebbür göstermeden Allaha secde ederler! (en-Nehl, 49)

4. (Ya Muhemmed, müşriklere) de: “İster (Qur'ana) inanın, isterse de inanmayın. Şübhe yoxdur ki, ondan evvel elm verilmiş kimseler (özlerine Tövrat ve İncil verilmiş kitab ehli) yanlarında (Qur'an) oxunduğu zaman üzü üste secdeye qapanar, (el-İsra, 107)

5. Bunlar Ademi ve Nuhla gemiye mindirdiyimiz adamların neslinden, İbrahimin, İsrailin (Ye'qubun) neslinden seçib haqq yola yöneltdiyimiz ve Allahın ne'met bexş etdiyi peyğemberlerdendir. Onlar Rehmanın (Allahın) ayeleri özlerine oxunduğu zaman ağlayaraq secdeye qapanırdılar. [İdris Ademin, Nuh İdrisin, İbrahim Nuhun (ve ya Nuhun gemisinde olanlardan birinin), İsmail, İshaq, Ye'qub İbrahimin neslinden, Musa, Harun, Zekeriyya ve İsa ise Ye'qubun neslinden olan peyğemberlerdendir]. (Meryem, 58)

6. İnsanların içinde (Ebu Cehl kimi) elesi de vardır ki, heç bir şey bilmeden, haqq yolu gösteren heç bir rehberi (yaxud tutarlı delili) ve nurani (semadan endirilib hökmünü açıq bildiren) kitabı olmadan Allah baresinde mübahise eder. (el-Hecc, 8)

7. Onlara (müşriklere): “Rehmana (rehmli olan Allaha) secde edin!” –deyildiyi zaman, onlar: “Rehman nedir? Bize emr etdiyin şeye secdemi edeceyik?” –deye cavab vererler. Bu (secde emri) onların (imana olan) nifretini daha da artırar. (el-Furqan, 60)

8. Göylerde ve yerde pünhan olanı (yağışı, bitkileri) aşkara çıxardan, onların gizlinde ve aşkarda etdikleri her

[1] 2 >>