her deqiqesine saniyeler qeder qurban olum ATA!
Qarşına qoyub meslehetler verirdin.
- Oğlum bu yol senin üçün daha uğurlu olar - deyirdin!
Mense, mense üzümü diger yana tutub – Eşşi sen ne tanıyırsan filankesi, behmankesi? Men bilirem bu yolun işıq gelen terefini de, ses gelenini de!
Bağışla ATA! Indi anlayıram ki, menim qanmaz-qanmaz düşünerek mecburi davranış adı verdiyim, senin bu gül etri gelen meslehetlerin olmasaydı indi uçurum kenarnda olardım men!
Verdiyin meslehetlerin her kelimesine heriflerin sayı qeder qurban olum ATA!
Sen olmasaydın bu deqiqe senin qarşında meğrur şekilde dura bilmezdim!
Zehmetinin her anına qurbanam ATA!
Saçların, saçların menim yolumda ağardı! Üzündeki cizgiler menim cefamla çoxaldı!
Her teline saçlarının sayı qeder qurbanam ATA!
Bağışlayarsanmı meni?! İndi boynuna sarılsam, qarşında diz çöksem, ağlayıb yalvarsam, bağışlayarsanmı ATA?! Seni incitdiyim günleri, sene qarşı sehv düşündüklerimi, dediklerinin gizlice eksini etdiklerimi bağışalayarsanmı ATA?!
Bilirem... Bilirem ki, bağışlayarsan.. Senin qelbin, senin hisslerin buna malikdir!
Birden... Birden Bağışlamasan?!.. Aman Allahım!! Bu yükün altından nece çıxaram, bu vicdanı nece yuyub temizleyerem ATA!
Her zaman deyirdin atalar bağışlamağa malikdir! Bağışlayacağından eminem ATA!
Bağışla meni ATA! Qocalma! Yalvarıram sene, qocalma ATA! Qocalma!
Atalar qarşısında meğrur duruş dileyi ile.

<< 1 [2]