Qureyşin eyanları Peyğemberi (s) himaye eden emisi Ebu Talibin yanına gelerek dediler: «Qardaşın oğluna istediyi qeder var-dövlet ve qadın bağışlaya bilerik, teki, öz devetinden el çeksin». Ebu Talib onların bu sifarişini Hezrete (s) çatdırdıqda bele cavab eşitdi: «Emi, Ayı sol elime Güneşi ise sağ elime verseler bele öz devetimden el çeken deyilem».

Yeni iman getirenlere olmazın zülmler edirdiler. Onların bedenlerini qızmar daşlarla dağlayıb, huşunu itirene qeder döyür, qızmar sehrada ac ve susuz qoymaqla eqidelerinden döndermek isteyirdiler. Amma müşriklerin böyük teeccübüne reğmen, yeni iman getirenlerden bir neferi bele öz eqisedinden dönmedi; ezab içinde canını tapşırmaq bahasına başa gelse bele.

Xedice ile Ebu Talibin vefatı eyni ilde baş verdi. Bu il tarixde «hüzn ili» kimi qeyd olunmuşdur. Ebu Talibin vefatından sonra himayesiz qalan Peyğember (s) müşriklerin hedsiz tezyiqlerine meruz qalırdı. Eger kölge kimi yanından ayrılmayan emisi oğlu Elinin qılıncına tuş gelmekden ehtiyat etmeseydiler, belke de Peyğembere (s) çoxdan sui-qesd etmişdiler. Mekkede yaşamağın hedden artıq dözülmez hedde çatdığını gören Peyğember (s) Medineye köçmek qerarına geldi. Son dövrün Avropa ve İslam alimlerinin deqiqleşdirmelerine göre 622-ci ilin 4 sentyabrında Peyğember (s) Medineye çatmışdır. (İbn Esirin neql etdiyine göre Elinin (e) mesleheti ile Ömerin xilafeti dövründe mehz bu il müselman teqviminin ilk ili kimi tesbit olunmuşdur, ilin ilk ayı kimi ise Muherrem ayı qebul olunmuşdur).

Medine camaatı çox böyük ezemet ve sevgi ile Peyğemberi (s) qarşıladıl Mehz burada Peyğember (s) İslam dövletinin esasını qoydu. Bu dövrden başlayaraq İslam Peyğemberinin (s) heyat dövrünün ikinci merhelesi başlayır. Artıq bu merhelede Peyğember (s) böyük qüdret sahibi idi. Mekkeli ve Medineli müselmanlar Peyğemberin (s) arxasında duraraq böyük bir qüvveye çevrilmişdiler. Böyük iqtisadi qüdrete malik olan Medine, Mekke eyanlarının nüfuz dairesinden çıxaraq Peyğemberin (s) idaresi

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>