zaman keçir; amma otaqmı yığışdırmağı bacara bilmirdim. Anam otağıma gelib "Bax sene şekil çekmeyi qadağan edeceyem!" dedi bir gün.Susur olmamı dinclik olaraq qiymetlendiren ailem şekil çekmeyi de elimden alsa men ne edecekdim?Bu düşüncelerle bir aile cedveli çekdim. Atam eve gelince uyğun zamanı gözledim.
Her zamanki kimi yemekler yeyildi, otağa keçildi. Atam oturar oturmaz çekdiyim resmi getirdim.
Atam baxdı. Hmm, dedi "Çox gözel olmuş. Bu adam menim herhalda!"dedi .Men "Xeyr o adam deyil, bu uşaq sensen!" dedim. O "Xeyr, bu adam menim, bu uşaq sensen, bu kiçik qız dostundur! dedi.
Men yene "Xeyr, o böyük adam menim, bu kiçik adam sensen, bu kiçik
qız da anam!" dedim.
Atam menimle meşğul olmaqdan imtina edib: 'Yaxşı bes niye bizi kiçik çekdin?'
dedi.Heyecanla başladım izah etmeye...

Men böyüyüb adam olacağam. İş tapıb çalışacağam. Siz yaşlanıb kiçileceksiniz. Beliniz bükülecek, qonşumuz Elgün emi ile Leyla xala kimi kiçik qalacaqsınız. Men
işden geldiyimde yorğun olacağam. Siz menimle danışmağa çalışdığınızda işyerinde başım şişmiş olacağından sizi eşitmeyeceyem bele. Siz menimle bir şeyler paylaşmaq istediyinizde '"İndi otağınıza çekilin de baş dinleyim!" deyeceyem. Ve bir de qışqıracağam "Her şeylerini alıram. İsti otaqları da var, daha ne isteyirler" deye...
Anamla atamın gözleri fal daşı kimi açılmışdı.Eşitdiklerine inana bilmirdiler .Mene sarılıb meni ele içden bir qucaqlamaları vardı ki sonsuza qeder danışsam heç bezmeden dinleyecekler kimi idi...

Ferqinde Olmalıdır insan..Özünün, Heyatın Hadiselerin, Gedişatın Ferqinde Olmalıdır...
Ömür Dediyin Üç Gündür,Dünen Geldi Keçdi,Sabah Mechuldur...
O Halda Ömür Dediyin Bir Gündür,O Da Bu gündür!

<< 1 [2]