Qehreman ana ile mübariz oğulun heyat hekayesi


Qarlı bir fevral ayı idi. Soyuq ve şaxtanın olmasına baxmayaraq, bir yuva sevincle dolmuşdu. Bir qadının üreyi ferehli idi, o müqeddes ana adını qazanmışdı. Her zaman mübariz olsun deye, oğlunun adını Mübariz qoydu ana…Axı ne bileydi ki, heyat onun oğlunu hey mübarizeye çekecek.
Oğul böyüdü, adı kimi mübariz bir igid oldu. İndi ana hem sevincli, hem de kederli idi. Kederlenirdi çünki oğlunu bir müddet göre bilmeyecekdi. Amma sevinci kederinden üstün idi. Axı oğlu veteni qorumağa gedirdi.

Oğul getdi ve şerefle herbi xidmetini başa vurub geri döndü. Ancaq bu dönüş ona rahatçılıq vermirdi.Xalqına edilen haqsızlığa göz yummaq onun üçün heç de asan deyildi. İçinde alovlanan bir od vardı, bir qisas hissi vardı. Bir namus davası yanırdı onun böyük qelbinde.

Nehayet, oğul qerara geldi, o geri dönecek ve ömrünü veteni, xalqı yolunda serf edecekdi. Amma oğulun bu isteyi ananın qelbine qara bir xal salmışdı. Oğul ise artıq qerarını vermişdi. O yeniden herbi xidmete yollandı. Bu son görüş idi ana ile oğul arasında, bu son ayrılıq idi…
Oğul öz isteyi ile serhede gedib düşmenle üz-üze durdu.Ve çox keçmedi ki, düşündüyü planı heyata keçirmeye basladı. 2 saat tekbaşına düşmen ordusu ile döyüşüb, qarşı terefe ciddi itkiler veren igid oğul ömrünün en şirin çağında, 22 yaşında şerefli şehidlik adına qovusur…
Ana ise oğul yolu gözleyirdi. Ve bir gün ana oğuldan mektub aldı:

“Canim atam ve anam…menden sarı darıxmayın. İnşallah cennetde görüşeceyik. Menim ücün dua edin.Vetenimin dar gününde üreyim dözmür. Allah xatirine bunu elemeliyem, en azından üreyim serinlik tapar.Allah böyükdur.VETEN SAG OLSUN!Haqqınızı halal edin…… oğlunuz İbrahimov Mübariz”

Ana bu setirleri oxuduqca bağrı yanırdı, gözlerine qaranlıq çökdü, dizleri yere geldi. Artıq oğlu yaşamırdı, şerefle şehid olmuşdu. En sonda ana ayağa qalxdı ve dodaqlarından sadece iki sözcük çıxdı: “VETEN SAG OLSUN”

Üreyi yanan ananın qelbinde bir sevinc var idi. Merd

[1] 2 >>