İslama qeder Qedim Çin, Hindistan, Roma ve ereb cemiyyetlerinde qadına çox pis münasibet olub. Bu dövrde qadının cemiyyetde heç bir ferdi ve ictimai hüququ yox idi. Hetta qadınların yaşamaq hüququ da kişilerden asılı idi. Qedim Hindistanda qadınları heyat yoldaşları ile bir yerde yandırırdılar. Hetta bezi cemiyyetlerde qida çatışmayanda qadınların etini yeyirdiler. Erebler ise qız uşağı doğulanda kederlenir, hetta diri-diri torpağa basdırırdılar. Bu barede Qurani-Kerimde bele yazılır: “Verilen müjdenin pisliyi üzünden tayfasından gizlener. Göresen körpeni zilletde saxlayacaq, yoxsa torpağa basdıracaq. Nece de pis mühakime edirler! («Nehl» suresi, aye 59). Cahillik dövründe qız uşaqları övlad sayılmır, neslin davamı oğlanlar hesab olunurdu. Hetta anaya övladı bir müddet özünde saxlayıb sonra azad eden qab kimi baxırdılar. Müqeddes kitabların tehrif olunmuş qanunlarına esasen, yehudi dininde de qadın, qız abırsızlıq ve rüsvayçılıq menbeyi hesab olunurdu. Ateşperestlik dininde ise qadın insan yox, eşya adlandırılırdı. Qadın o qeder deyersiz idi ki, hetta danışmaqda, fikirleşmekde ve hereketlerinde bele heç bir ixtiyar sahibi deyildi. Qadın Ademi Cennetden mehrum eden, hele de şeytanın elindeki silah olan Hevvanın temsili, tecessümü hesab edilirdi. Dinlerin en humanisti olan İslam dininin yaranması ve Quranın nazil olmasından sonra cemiyyetde qadına münasibet deyişdi.


İslamın yaranması ile qız uşaqlarına münasibet


İslam dininin yaranması ile ilk olaraq qız uşaqlarına ereb cemiyyetinde münasibet deyişdi. Qurani-Kerim müxtelif esaslarla oğlan ve qızı eyni bilir, köhne adetleri kökünden sarsıdır. İslam dini oğlanla qız arasında heç bir ferq qoymur, qızın dünyaya gelişini Allahın eta etdiyi hediyye hesab edir. Hetta Qurani-Kerimde qızın doğuluşu bir hediyye kimi qeyd olunur. «Göylerin ve yerin hökmü Allahın elindedir. O, istediyini yaradır, istediyine ancaq qız, istediyine de ancaq oğlan verir». («Şura» suresi, aye 49). İslamda buyurulur ki, «Qız övladlarını

[1] 2 3 4 >>