Müselmanların din, elm ve tecrübeleri gösterir ki, insanın reftarı ister yaxşı olsun, isterse de pis – dünya ve axiretde neticeye malikdir. Emeller - dünya tarlasına sepilen toxumdur. Eger toxum gül olsa, neticesi de gül olar. Eger xardırsa, neticesi de xar olar. Günahın tekrarlanması ve davamlı olması qelbi qaraldar ve insanın insanlıq halından heyvan halına çevrilmesine sebeb olar. Hemçinin böyük günahlara getirib çıxarar. Misal olaraq: günahkar ki, ilk defe olaraq, diline şerab vurur, müselman olduğu üçün, ona bir neçe damcı şerab içmek çox çetindir. Ancaq ikinci defe bir az asan olar. O zaman ki, çox sayda tekrar olar - onun üçün bir neçe stekan şerab içmek su içmekden de asan olar. Beli! Günahların davamlı olması, hetta böyük günahları insan üçün asan eder. Qurani-Kerimde bu haqda çox sayda ayeler gelmişdir. O cümleden: “Nehayet, Allahın ayelerini tekzib edib, onları istehzaya qoymaqla pislik edenlerin axır-aqibeti lap pis oldu”. (“Rum” suresi 10).

Tarixde buna çox rast gelmek olur ki, bezi insanlar günahlarını davamlı olaraq tekrar etdiklerinden, işleri küfre ve Haqqı inkar etmeye ve hetta mesxere etmeye qeder uzanmışdır. Bunlar günahın bedbextliyinin neticeleridir ki, günahkarın eteyinden yapışar. Bu haqda İmam Sadiqden (e) gelen hedisde deyilir: “Günah kimi heç bir şey qelbi fasid etmez. Qelb günah eder ve onda israr eder. Günah qarşısında yere yıxılar. Neticede darmadağın olar. Bu halda moize ona tesir etmez”.

Bir halda ki, yaxşı işlerde ve ibadetde davamlı olmaq qelbin sefasına, ruh ve canın nuraniliyine sebeb olar.

Heç bir şey xeta, günah kimi ruhu xeste ve fasid etmez. Ruh bir-birinin ardınca qara işler görer. Beşer fitreti vehşi heyvana çevriler ve belke ondan da pisine çevriler. Başqa bir hedisde gelir ki, günah ruhda qara nöqte emele getirir. Eger bu günahdan peşman olsa, tövbe etse, o qara nöqteler yox olacaqdır. O vaxta qeder ki, qara nöqteler itib gedecekdir. Eger günaha davam etse, o qara nöqte böyüyecekdir. Ağ nöqteni bürüyecekdir. O

[1] 2 >>