Deyerli exlaq alimi Ustad Ensarianın nezerlerine esasen)

Çox hessas olan dil kiçik üzv olaraq, böyüklük ve ezemetin nişanesidir. Dil - ya nicat, ya da insanın dünya ve axiretde felaketine sebeb olan amildir. Dil - aile ve cemiyyeti hem sakitleşdire biler, hem de ailenin, milletin sakitliyini poza biler. Dil insanları islah da ede biler, abır-heyalarını qoruya da biler, onların abır-heyasını apararaq, sirlerini aşkar da ede de biler.

Quran bütün insanları, xüsusile de iman sahiblerini devet edir ki, insanlarla xoş danışınlar. Quran ayelerinden başqa, Peyğember (s) ve İmamlarımızdan (e) bize çatan hedislerde de dilin ehemiyyeti haqda çox sayda hedisler gelmişdir ki, onları toplasalar, kitab şeklinde ola biler. Emirel-möminin (e) buyurur: “Dil - insanın terezisidir” (yeni her bir insan öz dilinin veziyyetine göre qiymetlendiriler). Hezret Peyğember (s) dilin getire bileceyi fesadlar barede buyurur: “Ey Allah! Ele bir ezaba düçar etmisen ki, başqa beden üzvlerini bu cür ezaba düçar etmemisen. Ona deyiler: “Bu kelme senden çıxdı ve yer üzünün şerqine ve qerbine çatdı. Bu kelmeye göre möhterem qan tökülmüşdür. Möhterem mal qaret edilmişdir. Möhterem abır-heya aradan getmişdir”.

Hezret Eli (e) buyurur: “O qeder insanlar olub ki, dilleri onları helak edibdir”.

Gündüz ve gece ve her bir halda insan düşünerek danışmalıdır. Allaha ve Qiyamete diqqet etmelidir. O cür olmamalıdır ki, dil insanı günaha batırsın ve onun vurduğu xesareti aradan qaldırmaq mümkün olmasın.

İmam Cefer Sadiq (e) buyurur: “Mömin olanlar ve olmayanlarla xoş ve yaxşı danışın. İnsanlarla danışığınız yaxşı, beyenilmiş ve mentiqli olmalıdır. Möminlerle şen ve gülerüzle danışmaq lazımdır. Müxalifler ile ise ele danışmaq lazımdır ki, onlar imana gelsinler. Eger imana gelmeseler, onların şerinden amanda olmaq lazımdır”. Sonra Hezret buyurur: “Allahın düşmenleri ile mehribanlıq etmek - insanın özüne ve iman qardaşlarına etdiyi en yaxşı sedeqedir”.

Hezret İmam Baqir (e) Quran ayesinin (“Ve

[1] 2 >>