(“Tesviri-nümune”ye esasen)

Qedim dövrlerde Babil şeherinde sehr elmi özünün en yüksek zirvesinde idi. Allah Teala iki meleyi insan cildinde yer üzerine gönderir. Bu melekler insanlara sehrin ziyanını ve batil bir emel olduğunu bildirmeli ve insanları sehrden qorumalı idiler. Ancaq bu melekler sehirbazların sehrini batil etmek üçün sehri de açıqlamalı olurlar ki, bunun vasitesile sehre qalib gele bilsinler. Bu da sebeb olur ki, bir qrup insan sehrbazların sırasına qoşulsunlar ve insanlar üçün yeni narahatlıqlar yaratsınlar. Baxmayaraq ki, bu iki melek insanlara bunun yeni bir İlahi imtahan olduğunu söylemişdiler, ancaq onlar qulaq asmadılar.
“Babilde Harut ve Marut (adlı) iki meleye nazil olanları, o iki melek: “Heqiqeten, biz imtahan vasitesiyik, (gözle sehre girişmekle ) kafir olma!” – dememişden heç kese öyretmirdiler. Amma onlar o iki melekden bir şeyler öyrenirdiler ki, onunla er-arvad arasına ayrılıq salsınlar. Lakin onlar Allahın izni olmadan heç kese zerer yetiren deyildiler. Onlar bir şeyler öyrenirdiler ki, onlara zerer yetirirdi, fayda yetirmirdi. Heqiqeten onlar bilmişdiler ki, bu kimi şeyleri satın alanlar axirete bir pay aparmayacaqlar. Ne qeder pis bir şeyin müqabilinde özlerini satmış oldular, feqet bilmiş olsaydılar”. (“Beqere” suresi 102).
Yuxarıdakı ayeden göründüyü kimi, bu iki melek yer üzerine insanlara telim vermek üçün gönderilmişdiler. Burada bele bir sual meydana çıxır ki, göresen melekler insanlar üçün müellim ola bilerlermi?
Bu sualın cavabı ele ayenin özündedir ki, Allah Teala onları insan cildinde yere göndermişdi. Bu meseleye “Enam” suresinin 9-cu ayesinde de rast gelmek olur: “Ve eger onu bir melek etseydik, yene onu bir kişi (suretinde) ederdik ve onları düşdükleri şübheye bir daha salmış olardıq”.
Yuxarıdakı ayeden göründüyü kimi, sehrbazlar Allahın izni olmadan heç kime zerer vura bilmezler. Bu o menada deyil ki, cebr vardır. Xeyr, bu tövhidin üsullarından birine işaredir. Yeni, bu dünyada olan bütün qüdretler İlahi

[1] 2 3 ... 5 >>