“Ve ya dam-divarı uçub-batmış bir kendden keçen şexsin (ehvalatını görmüsenmi?) o: “Göresen Allah bu kend(in ehlini) ölümünden sonra nece dirildecek?”- dedikde, Allah onu yüz il ölü saxladı, sonra diriltdi. (Allah) buyurdu: “Ne qeder dayanmısan (ölüm halında qalmısan)?” Dedi: “Bir gün ve ya bir günün bir hissesi qeder dayanmışam”. (Allah) buyurdu: “Yox, eksine yüz il dayanmısan; bir bax teamına ve içdiyin içmeliye (suyuna); hele de (iyi-qoxusu) deyişilmemişdir ve bir de öz ulağına bax! (gör nece çürümüşdür!) belelikle seni insanlar üçün (mead baresinde) bir nişane etdik. Sümüklere bax! (gör) onları nece qovuşduracağıq, sonra da onları et ile örteceyik”. Ona bunlar aydın olanda hemen: “Bilirem ki, Allah her şeye qadirdir”,- dedi”. (“Beqere” suresi, 259).

Göründüyü kimi aye, ölümden sonrakı heyatın, yeni meadın olduğunu sübut edir. Bele ki, ayede bir neferden behs edilir ki, o, ulağa minerek, xarabalığın kenarından keçirmiş. Yanında yeyecek ve içeceyi de varmış. Bu xarabalıq vehşilikle dağıdılmış bir tikili idi ki, insanların sümüyü hele de göze çarpırdı. O, bu menzereni gören zaman öz-özlüyünde deyir ki, Allah bu ölüleri nece dirildecekdir?

Onun bu sözü inkar ve şübhe üzünden deyilmemişdi, eksine, o, teeccüb ederek, bu sözü fikirleşmişdi. Bu ayede hemçinin bu insanın bir peyğember olduğuna da işare edilmişdir. Allah onunla danışırmış. Hedisler de bunu tesdiq edir.

Bu zaman Allah onun canını alır ve yüz il sonra onu dirildir. Sonra ona sual verir ki, ne qeder vaxtdır ki, buradasan? O, xeyal edirdi ki, bir gün ve belke de ondan da az burada olubdur. O zaman cavab verir ki, bir gün ve belke de az. Ancaq ona xitab olunur ki, o, yüz ildir ki, buradadır. “Yeyecek ve içeceklerine nezer sal ve gör ki, onlar Allahın emri ile bu müddet erzinde deyişmemişdiler. Ancaq yüz ilin keçdiyini hiss edesen deye ulağına bir bax gör nece çürümüşdür. İndi de bax gör onun ezalarını nece cemleyib dirildeceyik”. O, bu menzereni gören zaman deyir: “Bilirem ki, Allah her şeye

[1] 2 >>